Evet çok çekinirim.Genel olarak heyecanlı bir yapıya sahibim.Ve bu durum her şeyde sıkıntı olduğu gibi topluluk karşında konuşmada da sıkıntı yaratıyor.Ben genelde böyle bir durumda daha önce prova yaparım.Anneme okurum ya da herhangi birine anlatırım.Daha sonra kendi kendime okurum.Kafamda plan yaparım.Ayna karşına geçer anlatırım.En son heyecanımı yenmek için nefes egzersizleri yaparım.Sakinlesir ve anlatırım.Zaten ilk cümlelerden sonra heyecan miktarı azalıyor.Önemli olan sakin olup panik olmadan devam etmemek.Anlatırken birileriyle göz teması kurmamak da ise yarıyor.Insanlarla göz göze gelince panik daha da artabiliyor.
Çok çekinirim ve kendimi ifade edemeyeceğimden dolayı korkarım ancak kendimi şöyle teselli ederim. Onlar insan sende bir insansın. Onlar seni yanlış anlayabilir yanlış bulabilir ama sen yılmamalısın.
Son dakikaya kadar sakin kalıp, konuşmaya başladıktan sonra heyecan yapanlardanım. Bazı insanlar bu konuda çok rahatlar ; çok sakin ve heyecan yapmadan devam edebiliyorlar ama bu kişilerde tabi gözlemlediğim kadar, genelde çevresindeki insanlarla muhabbet eden konuşmayı seven sosyal insanlar oluyor. Belki de etkili ve güzel konuşma tekniklerini öğrenebiliriz. Bu konuda eğitimler ve kitaplar bulunmakta bu sayede bir toplulu karşısında çekinmeden konuşmayı başarabiliriz diye düşünüyorum.
Yani evet kendimi ifade edemeyeceğimi düşünerek heyecan yaparım ama kısa sürüyor benim heyecanım. Olduğum ortama hemen alışır ve oranın bir parçasıymışım gibi davranırım. Bazende derin derin nefes alır, ve kendimi sakinleştiririm.
Daha önce hiç kalabalıkta topluma hitap etmedim. Sanırım heyecandan ellerim titrer, dilim damağım kururdu. Rahatlık ve özgüven gerektiren bir durum. Konuşma yaparken jest ve mimiklerle sempati kazandirir diye düşünüyorum.
Daha önce almış olduğum mesleki eğitimler ve uzun iş hayatının verdiği tecrübe ile topluluk karşısında rahatlıkla konuşur ve kendimi doğru ifade ederim. Topluluk karşısında konuşma yapacak kişilere ise heycanlanmamaları ve kendilerini doğru ifade edebilmeleri için önceden prova yapmalarını ve sakin olmalarını öneririm.
Malesef ben çok ozguvensiz bir insan olduğum için topluluk karşısında konuşmaya çok korkuyorum derslerde falan da hiç sunum yapmak istemezdim
Bu güne kadar topluluk önünde konuşmaya yapmaya hep çekinmişimdir ve asla bu konuda başarılı olamamışımdır. Neden bilmiyorum ama ben kalabalık önünde konuşmayı geçtim durmaya bile çekiniyorum. Üniversite zamanımda bile sunum yaptığım zamanlarda kan ter içinde kalıyordum.
Hiç çekinmem. Bu konularda da oldukça iyiyimdir. Fakat nedense sesim bazen ağlayacak gibi çıkıyor. Onu hala kontrol edemiyorum. Üniversitede kürsü önünde birçok sunum yaptığım için alışkınım zaten. Aynı zamanda toplum gönüllüleri vakfında da birçok sunumum oldu. Şu sesimi de kontrol edebilsem olay bitmiştir. Topluluktan çekinecek biri değilim, onlar da insan :)
Çekinirim, sanırım konuşma yapamam. Heyecanımı azaltmak için sanki tek başıma komuşuyormuşum kimse yokmuş gibi telkinlerde bulunurum kendime. Faka t konuşmayı yapamam galiba :)
Önceden çok çekinirdim ama yaş aldıkça v bu konuda tecrübe edindikçe pek kalmadı o çekingenlik. Aslında o çekingenliğin ve kaygının insanı bu konuda aşağıya çektiğini fark edersek ve kendimize inanırsak bir sıkıntı yaşanmayacaktır.
yoo neden konusmadan cekınmekmı gerekıyo topluluık onunde ben daha cok konusurum cunku okadar ındsan onunda konusmak harıkadır v
Çekinmem ama heyecanlanırım cidden. bunun için mutlaka cebimde biraz kuru üzüm bulundururum böyle durumlarda (arada ağzıma bir üzüm atmak bende işe yarıyor). bir de yönetmenimiz sahneye çıkmadan bir süre önce baş parmağımızın tırnağına bakarak buna odaklanmaya çalışmanın heyecanı azalttığını söylemişti. bunu oyunlardan önce bütün ekip yapardık. hala topluluk önünde konuşağım zaman aynı yöntemi uyguluyorum.
Konuşma yaptığınız topluluğun, bir tavuk çiftliğinde bulunan tavuklar olduğunu hayal edin.. Şaka değil bir kitapta yazıyordu.
Eskiden çok cekinirdim bütün gözler üstümde olunca sebebsiz bir korku panik olurdu şimdi öyle değil pat pat pat konuşuyorum .
Valla topluluk karşısında çekinmeden konuşmanın tek yolu bir kere rezil olup bunu tatmak sonra herkesin seni aslinda hatırlamadığını normal bir şey olduğunu görünce sıkıntı kalmıyo eğer bir teklif gelirse hemen kabul et
Bende var özellikle kızlara karşı çekinme sayesinde dışlama ve tınlamama tepkisi veririm halbuki içimde sevdiğim hoşlandığım kişidir ama ben bunu dışa öyle vuruorum ki sevmediğimi ve ilgimi çekmediği gibi :(
bende çok çekinirim ama heyecanımın üstesinden gelmeyi başardım
Ör yapıcagım konuşmanın özetini çıkarır alıştırma yapardım bir kaç izleyici alır olabildince fazla göz teması kurarak heyecanımı yenmeye çalışırdım
Bu her babayiğidin harcı değildir Çünkü bu tür konuşmalar yapabilmek için gerçekten çok düzgün bir Diksiyon sahibi olmalıyız, daha sonra heyecanımıza hakim olmayı bilmemiz gerekir. Bunları yapabilirsek bizden iyi bir siyasetçi yada stand up'çı olabilir kimbilir. :)
Heyecanını azaltmak için seni daha çok heyecanlandıran yada adrenalin salgılatan bir şey yap derler.Ben hala çok heyecanlanıyorum ama zamanla daha çok alışıyorsun.İnsan biraz kendine güvenmeli zaten göz açıp kapayıncaya kadar geçiyor.
İlk dakikalar çok heycanlanırım ama sonra yatışıyor
O an ki ruh halinizede bağlı insan bence mutluyken herşeyi başarabilir. Ayrıca sürekli tanımadığın insanlara selam vermek,soru sormak sizi yavaş yavaş ilerlete bilir. Ancak topluluk önğnde konusmacı olmanın bile eğitimleri var onları say say bitmez :)
hayır çekinmem ama çekindiğim zamanlarda oldu tabii heyecanımı derin nefes egzersizleri ve daha önce gözlerimi kapatarak yaptığım konuşmalarla geçirdim. inandım ki bir insan isterse her şeyi yapabilir. ben gözlerim ıslak olarak çıktığım kürsüden ağzımda kocaman bir gülümsemeyle indim. bunu kimsenin bilmediği evde hayal ettiğim dinleyicilerime yaptığım konuşmalara borçluyum hepsini hayal ettim benim için iki türlüde varlardı yani tek farkı bu kez gözlerim açıktı ama bende hazırdım buna. derin nefes alın inanın anlattıklarınızı dinleseler bile yaptığınız hataları görmezden geliyorlar. hepimiz insanız. ve inanın bana yaptığınız konuşmanın alkışlarla karşılandığını görmeniz ve gerçekten dinlenmiş olmak bu dünyanın en güzel hislerinden biri tüm heyecana ve çabaya değer.
Konuşmacı ben değil başkası konuşuyormuş gibi davranirim
Bir topluluk karşısında konuşmaktan maalesef bir çok insan heyecan duyar. Ben de ilk anda heyecan duyarım. Ama daha sonra alışırım.
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.