heycanlı birisi olarak tabi ayaklarım birbirine girer ama sonra derin bir nefes alırım ve kendmi toplarım derim ki ne kadar zor olabilir sorna yavaştan konuşmamı yapmaya başlarım
Evet konuşma yapmaktan çekiniyorum ancak bu dönem stajım var hazır ders anlatımını ben yapacağım biraz biraz alışırım diye düşünüyorum.. Aslında çok heyecanlıyım şimdiden bile herkes pür dikkat beni izleyecek arada konuşanlar olacak kelimelerimi dikkatli seçmem gerekecek ses tonum vurgularım yüz ifadelerim göz kontağı inanılmaz heyecanlıyım bunu azaltmak için de işte her hafta ders anlatacağım için zamanla bu azalacaktır .. Ancak daha önce de konserler verdiğim için orada da aynı heyecanı yaşıyordum elim ayağım titriyordu çokkk sessizdi ve bir sürü kişiye konser vermek inanılmaz heyecanlandırıyordu düşüncesi bile geri itiyordu beni ama şöyle yendim mesela onu ilk çıktığım anda selam verdim o kadar zangır zangırdıki ellerim kollarım anlatamam sonra çaldım eseri yavaş yavaş eseri düşünmekten o an nerdeydim bir an aklım gitti ve çalışıyormuşum kendime çalıyormuşum gibi hissettim bir an sonra bi baktım eser bitmiş sonuna gelmişim ve heyecanım da çoktan geçmişti yani bir süre sonra o yazdıklarınıza veya ben kendi eserime odaklanıyorum öyle düşünmek gerekir aslında o insanlara konuşuyorum / çalıyorum ama konsantre olmam lazım hiçç kimseyi görme düşünme ..
Bildiğim bir konuda konuşacaksam sıkıntı yok, ancak ilk defa orada şekillenen bir konuda biraz heyecanlı olabilirim.
Önceden çok tedirgin olurdum toplum karşısında konuşmak beni kasardı. Ama daha sonra öğretmenlik yapınca kendime özgüvenimi kazandım. Özgüvenimi kazanırken tabi ki yine heyecan yaptım. Ama heyecanım sunduğum konunun üzerine geçemedi. Buna izin vermedim. Yapacağım işe odaklandığımda stresimi unuttum. Nasıl daha iyi anlatırım diye düşünürken endişe etmeye zaman bulamadım. Bu sayede heyecanımın da yavaş yavaş azaldığını gördüm.
Topluluk karşısında konuşacağınız zaman yanında rahat olacağınız bir kişi varsa sizin göreceğiniz yerde durmasını sağlayın ve konuşma yaparken en fazla ona bakın bu sizi biraz rahatlatabilir.
Heyecanı azaltmak için önceden ne konuşacağımızı kağıda yazmalıyız ve yanımızda bulundurmalıyız.Ne söyleyeceğimizi unutup daha fazla heyecana kapılmamak için.Elimizin içine de küçük notlar yazabiliriz kağıdı okuyamayacak durumda isek.
Evet çok çekinirim hep çekindim. Zor bir durum gelmiştir hep bana. Ne yaparsam yapayım öyle aşılacak bir şey değil. Her zaman heyecandan ellerim falan titrer. Sanırım sürekli yapanlar zamanla alışıyor.
Bir topluluk karşısında konuşma yapmaktan Tabii ki çekinirim ama yapabilirim.heyecanımı bastırabilmek için sanki yalnızmışım gibi düşünürüm kalabalığın olmadığını farz ederim
evet ben cok panik oluyorum herkes bana bakınca ne yapcagımı bilemiyorum hiç düşünmeden direk konuya girmek bence
Evet çekinirim. Topluluk kalabalıklaştıkça daha çok stres yaparım hatta. Tanıdığım on yirmi kişinin önünde falan olacaksa sorun olmaz ama yüz kişinin üstünde bie kalabalık gözümü korkutur. Kelimeler birbirine dolaşırsa diye vs. endişelenirim biraz.. Bunu yenmek için tabi ki üstüne gitmek gerekiyor. Topluluk önünde konuşma yaptıkça alışırız ve bir zaman sonra çekinmemeye başlarız.
Çekinirim. Topluluğun arkasına bakarım görmemek için.
İlk dakikalar zor geçse de sonradan alışıyor insan.
çekinmem çünkü konuşmadan sonra gelen pozitif duyarlara bağlarım
hayır gereksiz yere konuşmam.Konuşmak gerekirse konuşurum sadece
Yok çekinmeden konuşurum heyecana gerek yok sakin olunca rahat konuşursun.Bilinç altına olumlu mesaj vermek gerekir
Evet, ben bundan çok çekinirim hatta bir topluluk önünde konuşmak beni hayatta en çok geren şeylerden birisidir. Bunu aşmak için genellikle kalabalık orada yokmuş gibi davranmaya ya da nefes egzersizleri yapmaya çalışırım fakat bunun bende pek de işe yaradığını söyleyemem.
Topluluk karşısına çıkıncaya kadar heyecan olur aslında konuşurken de olur herhalde. Tabi anlatacağımı anlatırım yinede bir şekilde. Benim için olay çıkmadan önce yaşanabilir. Biraz alışılınca bu ortamlara sıkıntı olmayabilir ama ilk başlarda insan çekinebilir.
Aslında rahat bir insanımdır herkesle konuşurum çekinmem ama böyle özel konuşmalar olduğu zaman bir yere çıkıp konuşma yapacağım zaman elim ayağım titrer sesim titrer ama kendimi heyecanlı da hissetmiyorum ama oluyor yine de böyle
Bir topluluk karşısında konuşma yapmaya çok utanıyorumdum ama kendime şöyle demiştim bunlarda benim gibi insan niye utanacam onlar olsa utanmazdi ve böyle diyerek topluluk önüne çıkıp heyecani mi kırmıştım sizde kendinizi böyle motive ederek ve heyecanlanmamak için başka şeyler düşünürken yapabilirsiniz zaten insan sonra alışıyor gercekten.
Ben neredeyse panik atak geçiriyorum böyle durumlarda!
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.