taviz vermemek

bir olay karşısında insanın kendinden asla ödün vermemesine denir.

ideal prensiplerinden şaşmamaktır. kendi değer çizgileri için karşısındakine karşı dik durmaktır.

bir insanın taviz vermemek onun olan bir olamayacağı bir durumu oldurmaya çalışmak ve sürekli olarak bu durumun gerçekleşmesi ile artık karşındaki kişinin bu işi onu kullanmaya kadar getirmesidir.

bir kişinin bir olay ya da durum ile ilgili kararından vazgeçmemesi. kararının değiştirmeyip, hafifletmemesidir. bazen taviz versek de taviz vermeyi alışkanlık haline getirmemek gerekir. çünkü taviz, tavizi doğurur.