öfkeli olmak çoğu zaman zarar getirmekle beraber yararlı olduğu zamanlarda yok değil. zaman zaman öfkelendiğim de ben bile kendimi tanıyamıyorum. mesela en çok sokakta çocuğuna bağıran, pataklayan anne babalara, bağıra çağıra telefonla konuşan insanlara, yalandan yere milleti işinden gücünden edenlere ve yerlere çöp atanlara öfkelenirim. hatta çoğunlukla laf sokmaya çalışır ama gene de tutarım kendimi. fakat siz söyleyin bana, sizce de fazlasıyla hak etmiy
etmiyorlar mı bunu?
Bilgi, eğlence ve arkadaşların burada.