Çevresinde ona destek olan birini görmediysem mutlaka gider yardımcı olmaya çalışırdım, sakinleşmesi için ona su verirdim ve neler olduğunu sorardım. Anlatmak isterse ona destek olmak için öneride bulunurdum, özel bir neden ise kendisini üzmemesini gerektiğini, her şeyin yoluna gireceğini anlatır yardımcı olurdum.
Evet çalışırdım. Belki bir şey yapabilirim belkide hiç bir şey olmasa da dinlerim onu.
Bu zamanda bu gibi durumlara pek karışılmaz çünkü nedeni ise daha ters bir tepki ile karşı karşıya kalabiliriz, günümüz insanları pek haz etmezler bu durumlardan karışılsın istemez. Ben dolayısı ile karışmam. Çocuk olursa eğer bu kişi ilgilenirim.
Toplu taşıma da ağlayacak kadar dolduysa mendil uzatırım ve bakışlarımı üzerinden çekerim benim ona üzgün gözlerle bakmam bile daha çok ağlamasına sebep olabilir çoğu insan ağladığının görülmesini istemez her ne yaşadıysa belli ki tutamamış kendini zaten zor bir durum daha da zorlaştırmam ne oldu iyimisiniz ağlamayın mendil uzattığımda anlatmak isterse zaten kendisi cümleye girer diye düşünüyorum
Böyle bir durum karşısında tek başına ise mendil uzatıp buyrun derim sonrasında anlatmak ister misiniz derim eğer teklifimi kabul ederse teselli etmeye çalışırım.Böyle olayların hepimizin başına geldiğini arada bir duygu boşalması olarak ağlamanın çok doğal bir şey olduğunu,utanılacak bir yanı olmadığını söylerim
Sormazdım hiç birşey şahsen ben ağlarken insanların bana soru sormasindan nefret ederim belki bu yüzdendir
Öncelikle otobüste biri ağlıyorsa ona bakarım sürekli göz teması kurup Bir sıkıntı mı var dercesine işaret yaparım bir şey lazım mı diye Sorarım ama eğer bir kız ağlıyorsa asla yaklaşmam Çünkü kızın yanına gidip bir şeyin var mı diye sorsam bir anda ciddileşir beni tecavüz ediyorlar diye bağıracak diye korkuyorum Şaka bir yana cidden bir kız olsa yanına ya fazla yaklaşmam Millet yanlış anlar diye Şimdi şimdi yolda gördüğünüz bebeği sevseniz insanlar sizi öyle bir bakıyor ki sanki tacizcisinin gibi gözleriyle sizi de dürtüyorlar çok tuhaf bir şey gerçekten milletimize ne oldu anlayamıyorum Eskiden hiçbir şey demezler de ama şimdi gerçekten çok saçma olmuş milletimizin düşüncesi tabii toplum içerisinde güvenilmeyecek insanlar olduğumu milletimizin de böyle olması Bence gayet normal değil mi sizce de bence sonumuz kötü olacak Haydi hayırlısı iyi günler
ülkemizde suanda bazi insanlar yuzunden kimsenin kimseye guvenci yok yardima ihtiyacın varmi sorusuna cevap verirken tedirgin olabilir.o yuzden ben sadece mendil falan uzatırım fazla konuyu merak etmem.
İlk olarak kisa bu süre bişey yapmazdim baktım hala ağlamaya devam ediyor o zaman yanina giderim ve neden ağladığını nasıl yardımcı oalbilcegimi sorarım yardım istemezse yanında durup sadece destek olmaya çalışırım
Ben ağlasam sorulmasını istemezdim. O an bir duygu boşalması oluyor ve yalnız kalmak, kendini dinlemek istiyorsun. Empati kurduğumda sormamak daha mantıklı olduğu için sorup ilgilenmem. Sadece peçete ya da kolonya ikram ederim. İhtiyacı varsa kullansın, onun dışında kendi haline bırakırım.
Çok rahatsız olurum böyle durumlarda. Mutlaka yanına gidip, elimi sırtına falan koyarım, bir yardımım olur mu diye sorarım. Hiç dayanamam böyle şeylere.
Böyle bir durumda yanına gidip hemen sormam neden ağlıyor diye çünkü sorsam bile cevap vermeyeceğini bildiğim için aynı durumda kendim olsam bende cevap veremem o anda insan sadece ağlamak ister kimseyle rahat konuşamaz çünkü
Bakardım önce inmi cinmi sonra eger bayan degilse omuzuna dokunarak kardeş neyin var ALLAH senin tüm dertlerini ve sıkıntılarını aşmana yadım etsin hayrol nedir seni üzen şu üç günlük dünyada gel bir caffe'de oturup dertleşelim diye sorardım.
Bu devirde dikkat edilmesi gerekir. Tuzaklarla dolu bir yaşam hemen atlamamak gerekir.
Yardıma ihtiyacı varsa yardımçı olmak isterim
Eğer 90'lı yıllarda yaşasaydım sormaktan çekinmezdim diye düşünüyorum fakat şu an bir bebeği sevmek onu güldürmek bile dikkat çeken ve ebeveynlerine rahatsızlık veren bir davranış oldu. Aşırı çekinirdim ama elimden bişey gelecek mi diye kendimi paralardım o anıma bağlı olarak sorabilirdim.
Ben genelde pek karışmıyorum malesef mutsuz bir ülkeyiz genel olarak. Ama eğer çok kötü durumda ise biraz rahatlaması için su verirdim sanırım bir de yapılabiecek bir şey olup olmadığını sorardım yapabileceğim bir şey ise yapmaya çalışırdım. Ama onun dışındaki mevzulara karışmayı ek doğru bulmuyorum.
Ben sorardım.Sonuçta insanlık ölmedi ama bu devirde hırsız ve dolandırıcı olduğu için para , cüzdan ve çantama çok dikkat eder onları korurdum.Tabii bunları yaparken karşımdakini de incitmemeye çalışırdım.
Bence toplu taşımada bir kişinin ağladığını gördüğüm zaman onun durumundan etkilenir durumu ve niye ağladığını sorar bir insan olarak ona yapacağım bir şey varsa o yardımcı olmaya çalışırdım.
Önce yanına giderim derdini sorarım yapabileceğim bir şey olursa ederim.
cesaret edersem sorup destek olmak isterim tabiki.
Benden önce biri gitmemişse yanına ortam müsaitse çok aşırı kalabalık değilse gider yanına usulca sorarım neyin var diye. Malum toplu taşımalar herzaman tıklım tıklım o kalabalığı geçmek pek mümkün değil.
Yani cesaret edemezdim sanırım utanırdım yanına gidip sormaya. Belki tersleyebilir düşüncesiyle soramazdım.
Yani açıkçası eğer ağlayan kişi bayansa gidemezdim ülkemiz öyle bir ülke ki yardım edeceğim derken bir anda sapık muamelesi göremeye başlayabiliyorsun ama bir erkekse duruma göre gidebilirdim sanırım.
yanimda birisi ağliyorsa eger kimsr bakmassa ben bakarim ama kiz olursa bakarim
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.