Bilmiyorum ki, bazen ters cevaplar alabiliyoruz. Ama yine de merak edip sormak isterdim. Ağlayan kişinin durumu bir çok insanın dikkatini çeker. Onlarda benim gibi merak edip sormak ister.
Eğer ortam müsaitse sorardım.bir mendil uzatarak konusmaya çalışırdım.çok fazla özele girmeden tabiki sadece biraz daha iyi hissettirmeye çalısırdım.eğer konuşmaya çekiniyorsa da çok fazla üstelemem kendi haline bırakırım.çünkü bazen böyle anlarda kimseyle konuşmak istemeyebilir insan.hiç tanımadığım biriyle ben konuşmak istemeyebilirdim.o yüzden onunla empati kurar nasıl hissedeceğini anlamaya çalısırdım.böyle durumlarda aslında insanları yalnız hissettirmemek psikolojik bir rahatlık verir.ama maalesef kimse böyle davranmıyor.kimsenin güveni yok insanlara.herkes altında bir menfaat arıyor.bazen sizin yaptığınız iyi bir sey bile başkalarına hata olarak gözükebilir.
Hayır sormam hatta utanmasın diye ona bakmamaya çalışırım.
Eğer yakınımdaysa kendisi için yapabileceğim bir şeyin olup olmadığını sorarım. Ama rahatsızlık vermekten de endişe ederim. Konuşmak istemediğini düşünürsem bir de ben üzmek istemem.
Toplu taşımada gördüğüm ağlayan bir kişiye elbette elimden geldiğince yardımcı olmaya çalışırım. Çünkü o an hissettiği duyguları ben de hissedebilirdim. Bu yüzden insanları da düşünerek yaşamamız gerektiğini düşünüyorum.
O anki durumuma bağlı sorabilirim de sarmaya bilirim de .Soramasam da acaba neden ağlıyor diye merak ederim.
Alacağım tepkiyi bilmediğim için bişey demezdim sadece bi ihtiyacı var mı su mendil onu karşılardum
Alacağım tepkiler cekinirdim belki ama yine de birseyler yapmaya çalışırdim. Mendil yada şu verir yapabileceğim birsey varmı diye sorardim en azından sonrası vereceği tepkiye göre hareket ederdim.
Sorardım Ama Rahatsız Etmek İstemezdim Yapabileceğimiz Bir Şey Var Mı Derim Peçete Uzatırım Zaten Bu Dünya Bize Kalmıcak Yardım Etsem Ölücekmiyim Elimden Geleni Yapardım 3 Günlük Yalan Dünya İyilik Yapki İyilik Bulasın
Pek sanmıyorum. Böyle durumlarda azarlanmaktan korkuyorum çünkü. Bir tanıdığın başına gelmişti. Sanane beni rahat bırak diye kovmuştu kadın. Çok zor durumda değilse bakmam bile.
toplu tasıma olmasın da gerek yok eger bır ınsanın yardıma ıhtıyacı oldugunu dusunursem yer veya mekan farketmeden ona yardım etme teklıfınde bulunurum o kabul ederse yardım ederım etmezse de ılla yardım etmek ıstıyorum dıye darlamam kımseyı sonucta ben uzerıme dusen gorevı yerıne getırmıs olurum neden agladıgını merak ederım tabı ama belkıde baskalarına anlatamayacagı bır derdı veya sorunu var dıye dusunup yolama devam ederım
Hayır çünkü ters bi cevap verebilir o kişi ve bende kendimi tutamam.ters bisi derim.kimsenin gerilmesine gerek.yok eğer çocuksa ve yanında yetişkin biri yoksa sadece sorarım o da biri belki orda ki çocuğa kötü bisi yapmış olabilir diye öyle bisi varsa da o toplu taşımada o kişiyi benim elimden cumhurbaskani gelse alamaz
Çok isterim aslında ama insanların nasıl davranacağını kestiremediğim için sanırım gidip sorup konuşamam.
Yakinimdaysa kesin sorardım. Uzaktaysa sormak isterdim ama uzaktan nasıl sorayım, herkesin içinde daha kötü hissederdi.
Diğer insanlara pek yanaşmak istemiyorum böyle durumlarda ne olur ne olmaz iyilik yapayım derken tersleniriz birde. Belki çok yakınımda duran biriyse olabilir ama yinede pek sanmıyorum.
Çalışırdım tabikide derdini sorardım ve ona çözüm bulurdum gereğini yapardım
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.