Satirik şiirler eleştirel bir anlayışla yazılan şiirlerdir.Bu şiirlerde iğneleyici sözlere alaycı ifadelere yer verilir.Divan edebiyatında hiciv halk edebiyatında taşlama yeni edebiyatta yergi adını alır.
Kişilerin ve .evredeki nesnelerin gülünç taraflarını ele alarak onları yeren , kötüleyen şiirlere satirik şiir denir. Satirik şiirlerin eleştirici bir anlatımı vardır. Bir kişi , olay, durum , iğneleyici sözlerle, alaylı ifadelerle eleştirilir. Ancak bilgi vermeyi , bir bilgiyi öğretmeyi amaçladığı için bu şiirler, didaktik şiirden ayrı bir tür olarak kabul edilir. Satirik şiirlere Divan edebiyatında 'hiciv' , Halk edebiyatında 'taşlama' , Yeni Türk edebiyatında ise yergi örnek olarak verilebilir. Edebiyatımızda Şeyhi , Bağdatlı Ruhi , Nef'i , Ziya Paşa bu tüp manzumelerin güzel örnekleri verilmiştir. Örnek ;
Söylersin de söz içinde şaşmazsın
Helali haramı yersin seçmezsin
Nasibin kesilir de sular içmezsin
Akar çaylar senin olsa ne fayda
(Pir Sultan Abdal)
Yiyin edendiler yiyin , bu han-ı can-feza sizin
Doyunca , tıksırınca, çatlayıncaya kadar yiyin
Verir zavallı memleket , verir ne varsa malını
Vücudunu, hayatını, ümdini , hayalini
Bütün ferapı halini , olanca şevk-i balını
hemen yutun düşünmeyin haramını, helalini...
(tevfik fikret)
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.