Kişilerin ve .evredeki nesnelerin gülünç taraflarını ele alarak onları yeren , kötüleyen şiirlere satirik şiir denir. Satirik şiirlerin eleştirici bir anlatımı vardır. Bir kişi , olay, durum , iğneleyici sözlerle, alaylı ifadelerle eleştirilir. Ancak bilgi vermeyi , bir bilgiyi öğretmeyi amaçladığı için bu şiirler, didaktik şiirden ayrı bir tür olarak kabul edilir. Satirik şiirlere Divan edebiyatında 'hiciv' , Halk edebiyatında 'taşlama' , Yeni Türk edebiyatında ise yergi örnek olarak verilebilir. Edebiyatımızda Şeyhi , Bağdatlı Ruhi , Nef'i , Ziya Paşa bu tüp manzumelerin güzel örnekleri verilmiştir. Örnek ;
Söylersin de söz içinde şaşmazsın
Helali haramı yersin seçmezsin
Nasibin kesilir de sular içmezsin
Akar çaylar senin olsa ne fayda
(Pir Sultan Abdal)
Yiyin edendiler yiyin , bu han-ı can-feza sizin
Doyunca , tıksırınca, çatlayıncaya kadar yiyin
Verir zavallı memleket , verir ne varsa malını
Vücudunu, hayatını, ümdini , hayalini
Bütün ferapı halini , olanca şevk-i balını
hemen yutun düşünmeyin haramını, helalini...
(tevfik fikret)
Arkadaşların Ahmetesor'da senden habersiz para kazanıyor olabilir.