Kim olursa olsun bir misafirliğe gittiğimiz zaman çocuğumuza Dur demeliyiz. Bazı aileler misafirlikte çocuğunu salıyor ve dünya umrunda değil. Bu çok yanlış ve terbiyesizce bir davranıştır bence.
Çok sorumsuz buluyorum ya sen misafirliğe gelmişsin senin çocuğun başkasının evinde ortalığı birbirine katıyor bağırıyor çağırıyor kırıp döküyor ve sen sessiz sessiz oturuyosun yerinde çok garip abi ya.
Çocuğuna milletin yanında dur demek yerine misafirliğe gitmeden önce tembihlemesi gerekiyor ki çocukta insanların içinde kendini kötü hissetmesin. Malesef herkes anne, baba olamıyor
Ben deli oluyorum, o kişileri sorumsuz ebeveynler olarak görüyorum, ev sahibi olarak da bişey söyleyemiyorsun, dua etmekten bir şeylerin kırılmamasını dilemekten başka bir çarende kalmıyor.
Cok sinirleniyorum ama elimizde birsey gelmiyor ark kirilmasin diye ..evimi feda ediyorum resmen
şımarıklıktan başka birşey değil bu. kendi evlerinde bir başkasının çocuğu yapsa aynı rahatlıkta olurlar mu acaba ? aynı durumu ben yaşadım eve gelen kadın çocukları küçük olmasına rağmen hiçbir şekilde müdahale etmiyor. yemeği kendisinin yemesini istiyor. o kadar sinir bozucu bir durumki. bizim annemiz eskiden bizi doyurur götürürdü yerimizden kalkamazdık. azıcık yaramazlık yapsak gözüyle bir bakış atardı o bize yeterdi.
İlgilenmelerini tavsiye ederim
İlgilenmelerini tavsiye ederim
Hiç sevmem. Kendi evlerinde çocuklarına dur, yapma derler ama başka birinin evinde çocuklarının yaptığı şımarık davranışlara engel olmazlar. Bu tür kişiler çocuklarına terbiye verememiş ya da vermek istememiş kişilerdir. Kabahat çocuklarda değil bireylerindedir. Eğer anne-babası çocuğa gerekli terbiye,davranış ve ahlak kurallarını ogretememis ise çocuğun yapabileceği birşey yok. Benim çevremde bu tür kişiler çok var. Kendi esyalarina çocukları zarar verdiği zaman kızar, kopururler. Ama başkasının evinde zarar verince bisey olmaz, çocuk işte der geçerler.
O anne babalar kendi evlerinde çocuğa hiçbirşey yaptırmıyor otur evi batırdım dur yemeği dökeceksin zıplama hoplama götürüyorlar misafirliğe aman ben mi toplayacağım temizleyeceğim sanki deyip salıveriyorlar burda enerjisini atsın da evde bana iş çıkarmasın diyor genelde de başkalarının çocuklarını kötülemekle ünlüdürler
Çocuk şımarık yetiştirilip her istediği yapılmışsa dur demek yapma demek faydasız kalır. Çünkü o artık tam bir feci olmuş. O çocuklar misafirlikte ev halkını perişan etmek için programlanmış.
Anne - Baba dediğin sorumlu olmalı. Bir misafirliğe gidiyorsun çocuğun ortalığı dağıtıyor uyarmıyorsun. Ev sahibi de ayıp olmasın misafirdir diye sesini çıkartmıyor. Misafirliğin adabı vardır, saygılı olmalıyız.
Çocuk psikolojisi olarak birisi bişi diyince hırslanır ve diyen kişiye kin besler bunu bilen anne baba sorumsuzluk değil de rahat olmasından ilerde kendi kararlarını vermesi için yardım edeceğini düşünüyorum
Cocugunun gelisimini benim ya da baskasinin evinde uygulamasin (;
Bazı kadınlar var çocukla ilgilenmiyorlar çok sinir oluyorum gerçekten şaşırıyorum.Öyle bir davranıyor ki sanki dersin çocuk zaten benim evimdeydi bana aitti onu hiç ilgilendirmiyor o derece ilgisizler.Çok yanlış bir davranış ilgisiz olsan bile milletin evine misafir olarak gittiysen o çocuğu zaptediceksin bu bilinçte olmalı insanlar.
Tam bir ahmak diyorum:) Senin çocuğunu çekmek zorunda mıyız ya? Baksana sen çocuguna, uğraşmıcaksan niye yaptın o çocuğu. Yazarken bile sinirlerim bozuldu yani!
Çay döker, yemek döker ama annesi kafasını bile kaldırmaz, olan bizim halıya olur.
Gidiceksin evlerine isticeksin vişne suyu yanlışlıkla döküceksin halısına ve koltuğuna o zaman görücek o kadın!!!.
Bu tip kişiler genelde eğitimsiz cahil kişilerdir. Bir insan misafirliğe gittiğinde çocuğunun etrafını dağıtmasına engel olmalıdır. Aksi halde karşındaki kişiye ayıp olur. Etrafı dağıtıp, bir şeyler kırıp gitmek cidden çileden çıkarıcı bir durum.
Aile bireyleri çocuğuna sadece misafirlikte değil her yerde sahip çıkmalıdır. Biraz bakar insan kırıyor mu döküyor mu ne yapıyor bu çocuk diye. Uyarır tembihler .
Terbiye öncelikle anneden babadan kazanılır. Misafirlikte dur oğlum-kızım, yapma, kızarım gibi telkin edici cümleler kullanılmadığı vakit çocuk zaten bundan cesaret alır ve durması gereken yerde de durmaz.
Çok sorumsuz buluyorum. Çünkü çocuklarının karışısindaki insanın rahatsız olup olmayacağını anlamaz ve serbest bırakır. Serbest bırakılan çocuk her şeyi yapar evi dağıtır odalara girer çıkar. Ama ev sahibi saygısından soleyi sesini çıkarmaz.
En sinir olduğum durumlardan birisi. Aslında kızını dövmeyen dizini döver diye bir laf varya bunu çocuğunu dövmeyen dizini döver siye değiştirmek istiyorum. Çok sıkıntılı bir durum. Herkes çocuğuna mükayet olsun.
Bazı büyükler çocuktur yapar mantığındalar fakat çocuk ailede ne görürse onu uygular. Öncelikle aile üyelerinin birbirlerine karşı davranışlarını törpülemeli ve çocuklarının karşısında yanlış bir davranış uygulamamalı ve yanlış cümleler kurmamalıdır. Daha sonrasında çocuklarını karşılarına alıp hayatta nelerle karşılaşacaklarını, nasıl tepki vermeleri gerektiğini öğretmeliler. Bunlardan biri de saygı. Misafirliğe gittiğimizde ya da misafir geldiğinde ona karşı nasıl davranmamız gerektiğini ve neler yapıp yapmamamız gerektiğini öğretilmesi gerekiyor. Aile nasıl yetiştirdiyse çocukta onu uyguluyor.
Bakamayacaksan çocukk yapmayacaksın. Bu kadar basit. Kimse senin çocuklarının arkasını toplamakta hizmetçi değil. Bana mı doğuruyorsunuz. Tabi çocuk. Bu çocuğun suçu olmaktan öte ailenin hatası olduğunu düşünüyorum...
Anne babalar her konuda çocuklarına dur dememeli. Eğer çocuk gerçekten huzuru kaçırıyor, yaramazlık yapıyorsa tabiki de uyarmalılar. Fakat en ufak şeye de dur derlerse çocuklarda özgüven eksikliği meydana gelir. Bu da gelecekteki yaşantısını olumsuz etkiler. Sonuç olarak duruma göre ebeveynler ya durdurmalılar ya da görmezden gelebilirler bazı konuları.
Her zaman savunduğum bir şey var çocuk yetiştirmek bir sanattır.Gerek anne babalar gerekse büyükler hep çocuk bakmaktan söz ederler dikkat edelim çocuk yetiştirmekten değil.Bunlar birbirinden o kadar farklı kavramlar ki.Bu gerçeği hayatımızda sürekli yaşıyoruz.Bizi anlamaya dinlemeye başladığı yani iletişimi öğrendiği andan itibaren aslında onu çok ciddi bir şekilde her konuda eğitmek zorundayız.Aile olarak en büyük görevimiz bu bizim.Sorudaki örnekte olduğu gibi toplum içindeki davranışları öğrenebilmesi için bize çok ihtiyaçları var.Çocuk bir ailenin fotoğrafıdır derler aslında onun her davranışı anne babayı temsil eder.Ailedeki sevgiyi saygıyı verilen değeri disiplini düzeni herşeyi ama herşeyi.Bir misafirliğe gidilmeden önce çocuğa nasıl davranması gerektiği hatta günlük hayatta da olabilir sabırla anlatılmalıdır.Yanlış yaptığında sevgi ve sabırla uyarılmalı gerekirse misafirlikten eve dönülmeli.Çünki hiç kimse bizim hatırımıza çocuğumuza katlanmak huzurunu yada düzenini bozmak zorunda değil zaten herkesten ve herşeyden önce bu durumdan bizim rahatsız olmamız gerekir.
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.