Hiçbir şey yapamıyorum sakin kalamıyorum bazen elim titriyor terliyo kontrol edemiyorum . En iyisi o durumlara alışmaya çalışmak diye düşünüyorum bir süre sonra azalıyor
Heyecanımı engellemeye çalışmıyorum hocam ben aşırı heyecanlanırsam onu dizginlerim ancak onun dışında bir iş yapacaksam ufaktan bir heyecan olmalı ki daha fazla motive olayım diye düşünürüm.
Benim sosyofobim var. Bu yüzden okulda tahtaya bildiğim sorulara kalkamıyorum veya herkesin içinde kitaptan bir cümle okuyamıyorum. Çok istiyorum bir şeyler yapmak ama cidden olmuyor. Sesim kesiliyor, titriyorum. Ama içimden düşünüyorum da kimse beni takmıyor aslında. Sonra kendimi rahatlatıyorum böyle. Cidden karşında düşen insana içinden gülersin ama 2 dakika sonra unutursun gider. Şöyle düşün ne yaparsan yap kimse bunu hatırlamayacak. Benim gibi düşünün ve heyecanınızı yenin.
Ben de çok heyecanlanırdım. Birine bir şey söylerken bile kalbim yerinden çıkacak gibi oluyordu kekelemeye başlıyordum. Hemen elime bir kalem alıyorum onunla oynuyorum içimden de derin nefes alıp veriyorum. Dualar okuyorum sonra sakinleşiyorum
Sınıfta bir sunum yapacağım zaman kendimi teselli ediyordum karşındakiler hiç bir şey bilmiyor onlar senden daha üstün değil diye kendimi kandırmaya çalıyordum
Eger çok heyecan yaparsam heyecanımi bastırmak için gözlerimi kapatır 2 saniyede bir derin derin nefes alır bol su içerim buda bana etkili Bi yöntem oluyo
Derin derin nefes alıp,silkelerim kendimi, sonra biraz moral sözleri söyledikten sonra tamamım.
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.