sofia nın dünyası diye bir kitap okumuştum orada dünyayı bir tavşan olarak hayal et demişti bir küçükken tavşanın tüylerinin en tepesindeyiz ve bilinmezliklere olan merakımızdan her şeye şaşırırdık daha çok öğrenmek isterdik yaşlandıkça yani kendimiz, geçindirmek zorunda kaldıkça o tüylerden aşağıya inmek zorunda kaldık ve kendimize zaman bulamadık ayrıca tavşanın tüylerinin dibi de rahat geldi sadece bir şeye odaklanmaya başladık diyordu bence bu tanım bunun açıklaması için birebir bir cevap bir süre sonra iş gücü düşünmekten hayatı yaşamayı unuttuk ondan dolayı eski merak ve hayaller yok
Arkadaşların Ahmetesor'da senden habersiz para kazanıyor olabilir.