Evet. Benim annem ben 19 yaşımdayken ve o henüz 43 yaşındayken apansız hayatını kaybetmişti. Çok uzun zaman geçti ama o acıyı hiç unutmadım. Bu tür büyük kayıpların acısının tarifi de yok açıkçası. Dünya duruyor o anda. Hayata bakışınız değişiyor. O saatten sonra sevdiğin herkesin öleceği korkusu yerleşiyor içinize. O şekilde de yaşamaya çalışıyorsunuz.
İyi bilirim, yaşamak ızdırap verir. her an açılan kapıdan bir gün içeri gireceği umudu beslenir hep. hayat işte...
Arkadaşların Ahmetesor'da senden habersiz para kazanıyor olabilir.