Gerçek annem olmadığını öğrendiğimde yıkılırım. Günlerce kendime gelemem ve gerçek annemi aramaya başlarım. Beni evladı olarak kabul etmeyen ve başkasına evlatlık olarak verenlerden bunun hesabını sorarım.
O filmlerde eolır anca ille de bir eş dost akraba din kardeşi çıkar çocuğa söyler senin annen o değil diye. İlle de öğrenilir. Yani anne demeye devam edersin beslemiş büyümüş analık etmiş sana
Ben bir şey olmamış gibi devam ederim. Gerçek annem bile bana bakmayıp yüz çevirirken kan bağım bile olmamasına rağmen biri bana annelik yapıyorsa hakkını asla yiyemem.
Şaşırırım ama anne demeyi bırakmam. Beni yıllarca besleyip büyütmüş, üzerimde emeği, fedakarlıkları olan kadının biyolojik annem olmaması değildir mühim olan. Ben onu ana kabul ederim. Öz annem çıksa karşıma reddederim.
böyle bir şey insanda ciddi derecede psikolojik sorunlar yaratabilir bence. Aile gördüğü ,güvendiği , sırtını dayadığı insanların biyolojik aile olmadığını öğrenmek koyar insana. Ama şöyle de bir gerçek var ki dna vs herşey bir yana yanında gerçekten şüphesizce anne dediğin ve o şefkati sevgiyi hissettiğin biri varsa pekte bir önemi kalmıyor
Diger aile mı bulurum ve yine şimdi ki ailem beni isderse şimdi ki ailemle yaşamayı tercih ederim
Şok olurdum heralde. Allah kimseye yaşatmasın
Eğer Öğrendiysem ondan vazgeçmem çünkü o bana bakmış oluyor şimdi ki yaşıma kadar asıl annemi öğrendiysem ona karşı duygularım hiç olmazmış gibi hayatıma devam ederim
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.