Vermem. Ne olursa olsun o benim evladım. Durumun iyi değilse çocuk yapmam. Bu düşünceyi çocuk yaptıktan sonra değil, çocuk yapmadan önce düşünürüm. İş işten geçtikten sonra son pişmanlık fayda etmez.
Yeni doğmuş çocuğum olsa durumum kötü ve bakamıyor olsam evlatlık veririm.Ziyan olacağına başkası daha sağlıklı büyütsün diye düşünüyorum.
Canımı veririm , onu vermem .
Asla vermezdim şimdi öyle iş imkanları var ki ise girer çalışırdım mesela bazı evlere cocuguma bakacak işçi çocuklu olabilir diyor değil mi yatacak yerde veriyor hem onu büyütür hem cocugumu buyuturum o benim canım ya nasıl ki yarim ona annesiz birakamam
Hayır çünkü insanlar çok fena pişman olabiliyorlar.. Ve ben bir anne olsaydım diyelim o zamanlar da lohusa olsaydım kötü bir dönemden de geçiyor olsaydım bir de kesinlikle veremezdim çünkü pişman olacağımı bilirdim ağlaya ağlaya büyütürdüm.. ben de onla beraber ağlardım :/
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.