Yaş aldıkça çoçukluğum, yaşlandıkça azalan ömrüm
İnsanın yaşı artıkça hayata karşı bakış açısı da değişiyor yani nasıl desem bir umutsuzluk başlıyor git gide yaşlandığını düşündüğü için hayatın bir tadı kalmadığını ön yargı yaparak sıkıntı olunuyor ben çok rastladım ama böyle düşünmek sağlık açısından da etkili bişey değil insana kafayı yedirir bu da sonuç olarak herşeye itilebilir
Olaylara ve kişilere karşı daha az tahammül... Bir süre sonra boşvermişlik seviyesi artıyor. Daha çok içine dönüyorsun ve ne istediğine odaklanmayı içinde hissediyorsun.
Yaş ilerledikçe ne kadar boş şey varsa onlara üzüldüğümü anlıyor ve kendimi kınıyorum. Çok aptalca olaylara üzüldüğümü hatırlıyorum ve bu beni yıpratan bir unsur.
Yaş ilerledikçe çaba sarf ettiğin şeylerin değerini kaybediyor oluşu insanı üzüyor belki ama bir yönden de daha sağlam adımlar atmaya sebep oluyor.
Yaşım arttıkça insanlara olan sevgim azalıyor mesela.Yaşım arttıkça onlara olan güvenim de azalıyor. Çünkü daha net görüyorum her şeyi.Ve zaman geçtikçe daha iyi anlıyorum.
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.