yalnızlığın en kötü hali kişiden kişiye değişir. Bu fikir açısından değil kişinin psikolojisi ve beyin yapısı açısından değişmesidir yani bundan bahsediyorum. Yaşadıktan sonra gerçek olarak anlayabileceğimiz bir şeydir. Ancak kendi düşüncelerimi paylaşmak isterim.Kişi yalnız olmasa bile yalnız hissetmeye başlar etraftaki insanlar suçlu olmasa bile kendisinin yalnız bırakıldığını düşünerek etraftaki insanlara kızabilir onlarla olumsuz konuşmalar yaşar ve aslında bu şekilde daha da yalnızlığa ulaşır. İstediği değil korkutuğu gerçek olur daha da karanlığa çekilir.Bu durumda etraftakiler bir sorun olduğunu anlar ve kişiye olumlu ve mutlu edecek davranışlar sergiler kişiyi mutlu eder .daha sonra kişi çok kötü durumda değil ise yalnızlık hissi yavaş yavaş geçer
Bence yalnızlığın en kötü hali kişinin kendini daha da yalnızlığa çekerek pasifleşmesi ve dünyadan kopmasıdır.(Umarım size yardımı dokunan bir yazı olmuştur yeterince yardımcı olmaya çalıştım burada yeniyim ve fikirlerimi paylaşmayı çok seviyorum ancak insanlar için faydalı olması şartıyla bu yüzden lütfen yazım hakkında olumlu olumsuz eleştiri yapınız.Teşekkürler...)
Evet yalnızlığın en kötü hali insanın yalnızlığı dava düşmesi ve daha da fazla yanlış şimdi yalnız ulaşmaya çalışmaktadır ve Buna dayalı oluşmasıdır
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.