Soruyu kendim yazdım ama okurken bile pek sabırlı olamayacağım hissine kapıldım. Gerçi elimden geldiğince tahammül ederim. Olmadı kulaklığımı takıp müzik dinlerim. Ne de olsa çocuk. O kadar uzun yolculuklar beni bile gerebiliyor. Hiç bir anne babada bunu kimseye yaşatmak istemez. Onlarda çaresizdir muhtemelen.
Sabırlı olmak zorunda hissederdim ben sahsen cunku ufak bir cocuga nekadr nasil anlatilabilirki aileninde yapacagi pek bisey yok aile kizip aileninde cocuga karsi tepki ve hatta belki siddet uygulamasini beklemek buyum hata olur ki yapanlarda var eminim cocuktan rahatsiz oluyorsan baska yöntemler denemelisin fakat nr aileye ne cocuga tepki gostermeye hakkimiz yok .
Bu durum çocuğun yaşına bağlı. Üç yaşından küçükse bu durumu algılamadığını düşünür daha sabırlı davranırım.
Çok zor olsada dayanmak zorunda kalır insan sonuçta çocuk neyi nasıl anlatabilirsiniz. Yani bende de var çocuklar hep ağlar durmaz yolculuk larda ama ALLAH tan hep iyi insanlara denk geliyorm onlar bile benle susturmaya çalışırlar. Sabretmek lazım bizde geriliriz normalde çocuklar ne yapsın.
Eğer kulaklığım varsa bağırışları çok takmam ama yoksa çıldırırım. Çok sabırlı bir insan değilimdir. Çocuğa sinirlenmek bir şeye çare değil ama insan ister istemez sinirleniyor. Özellikle gece yolculuğunda uyumak istediğim bir zamanda olursa bu olay daha da sinirlenirim.
Uzun yolcularda normal bir insan bile sıkılmaya başlıyorken, o çocukları düşünemiyorum. Çocuklar sıkıya gelmedikleri için o uzun yolculukta olduğu yerde sıkılmaya başlıyorlar. Böyle bir şey olduğunda öncelikle onun ilgilenirim, daha sonra kulaklığımı takıp müzik dinlerim.
Birinin benim saçımla oynamasını severim özellikle bu çocuksa bağırması da pek sorun değil çok bağırmasın yeter
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.