Ben üzgün olduğum zamanlarda çok kötü oluyorum. Hemen içime kapanıyorum. Kafama takıyorum. Kendimi bir tekde beni üzen insanla konuşunca toparlıyorum. Düzelincede hemen kendime geliyorum.
Ben daha çok konuşmamayı tercih ediyorum ve uyumaya çalışıyorum uyuyup kalktığımda dinleniyorum veya gün boyu Şarkı dinlerim öyle şarkı Ruhun gıdasıdır.
Ben pek üzülmem.. Ne olmuşsa olmuştur, üzülmek hiçbir şeyi değiştirmez.. O yüzden de hiç takılmam oralara, o andan sonra ne yapılabilir ona odaklanırım.. Yapacak bir şey yoksa hemen arkamda bırakırım konuyu.. Bugün çok üzüldüğün bir konu bir süre sonra hiçbir önem taşımayacak genellikle.. Sonradan gülüp geçmektense anında gülüp geçiyorum..
Üzgün olduğum zaman beni üzen konuları kardeşin yada en yakın arkadaşım ile paylaşarak moral bulmaya çalışırım. Fikrine ve mantığına güvendiğim insanlarla konuşmak bana moral verir.
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.