Evet ama çok değil
benimser sahip çıkardım ama kendi öz çocuğum kadar asla olmazdı
Buna net olarak evet diyebilmek hiçte kolay değil. Yaşamadan bilinmez. Ama vicdanen sahip çıkardım diye düşünüyorum. Kendi çocuğu olmayan insanlar daha rahat sahiplenip sevebiliyorlar. Çocukları olduktan sonra durum değişiyor çevremden gördüğüm bu.
Üvey çocuğum olsaydı, kendi çocuklarından ayırt etmeden ona da bakmaya çalışırdım. Üvey de olsa, çocuk konusunda oldukça hassasımdır.
Üvey çocuğum olması için çocuklu biriyle evlenmem gerekiyor. Onun çocuğu, bana üveyde olsa, benim çocuğummuş gibi davranır ve severdim. Kendi çocuğumdan ayırt etmezdim.
Sever hiçbir şeyini eksik etmezdim, ama öz çocuğum kadar benimsermiydim onu bilemem. O durumu yaşamadan kesin bir ifade kullanamam.
Yaşamadan bu durumu kimse bilemez ama Allah ayrımcılık yaşatmasın diyorum öncelikle.Bende olsam bende elimden geldiğince ayrımcılık yapmak istemezdim,belki karşınıza zorluklar çıkıcaktır ama yinede insan bunlara nazaran sabırlı olmalıdır diyorum.
Sanırım benimserdim ya..Yani bazen çocuklarla anlaşıyorum bazen bunaltıyorlar beni..
eğer o çocuğu evlat olarak edinmiş isem bunu da düşünmüş olurum ve üvey çocuğum olsa öz çocuğum kadar benimserim evet
İlişkiden önce haberim var ise yada ilişki halinde annesi ölmüş ise ben annelik yapabilirim ama onun haricinde sanmıyorum
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.