Genelde susmayı tercih eder başka şeylere odaklanırım. Dinlemekten vezgeçerim. Sonuçta gereksiz uzadıkça boş konuşulmalar başlar en iyisi susmak ve oradan hemen uzaklaşmaktır.
Her hangi bir konuda tartışma çıktığı ve konunun gereksiz uzadığı durumlarda ''peki'' der konuya noktayı koyarım. Gereksiz konuyu uzatmaya çalışan kişiler de o durumda söyleyecek söz bulamaz ve konu otomatikman kapanır.
Ben genelde kavga etmekten sıkıldığım da özür dilerim kendi yaptığım hataları söylerim ve artık tartışmayı sonlandırmamızı istediğimi söylerim. Biraz alttan alırım yani. Genelde kavgalardan sıkıldığım için de bu yönteme başvuruyorum.
Susarım. Ama uzattım için o sakinlesince tekrar söylerim soyliycegimi
Ben genelde anlatsam da anlamayacaklarını düşünüyorum bu yüzden de genellikle " nasıl anlıyorsan (ız) öyle olsun " diyip çıkıyorum mevzudan .
Tercihen bu konuyu uzatmak istemiyorum, konuyu kapatsak olmaz mı diye açık açık sorarım.
susarım gider başka birşeyle uğraşırım en mantıklısı kendimi yormak yerine
Susmayı tercih ederim.
Bir konuda tartışmaya gidiyorsa gitmemesini sağlarım. Hala devam ediyor ise “tamam senin dediğin olsun” derim. Susarsa susar, susmazsa eğer bulunduğum ortamdan çıkarım.
Ben böyle durumlarda susmayi tercih ediyorum. Bir nevi kaçış taktiği aslında. Ama ne kendimi yorduğuma ne de karşıdaki insani kırdığıma degmeyeceginden çok çaba göstermemeyi yeğlerim. Uzlasmanin en dogru bicim oldugunu biliyor olmama rağmen böyle yaparım yani. Aslinda olması gereken şey her iki tarafın da bir şeylerden fedakarlık ederek orta yolu bulmasıdır.
Beni bir efkar basar, strese girerim. Tartışmaları hiç sevmem, tartışmamak mümkünse sakin kalmayı tercih ederim ama tartışma kaçınılmazsa ve uzamışsa yollarımı ayırır ya da kişinin düşüncelerinin doğru olduğunu kabul ederim. Bazen tartışmanın bir anlamı olmaz çünkü, değişmeyiz ya da karşımızdaki değişmez.
Bu yüzden tartışmaya son vermek bir çözüm olabilir çoğu zaman.
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.