Verilebilecek en büyük cevap susmaktır. Fazla konuşmamayı tercih ederim çünkü fazla konuştukca göze batıyorum gibi gelir
Susmam gereken yerde susmasını bilirim. Eskiden susmamayı tercih ederdim ve zamanla fark ettim ki savunmak, konuşmak; karşıdaki insanın yapısına göre şekillenmeli. Susmak bazen en güzel cevap hatta erdemdir. İnsan deneyimleyerek öğreniyor. Bol kazanç dilerim.
Ben susan bir karakterde olmadım hiçbir zaman. Fakat konu sevdiklerimse susarım. Tartışmayı uzatmamaya ve kalp kırmamaya çalışırım .Ama tanımadığım ve hiçte hoşlanmadığım biriyse yüzüne yüzüne konuşurum. Arkasından da konuşmam. Gerçekleri pat diye vururum yüzüne. Çünkü bu tür insanlar susmanızı korkmanızdan zannediyorlar. Edebinizden olduğunu anlayacak kapasite de bile olamıyorlar ne yazık ki.
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.