Haklı ya da haksız her konuda bilerek ve isteyerek annesini savunup beni arka plana atıyorsa zaten ilişkimizde bir sıkıntı var demektir. Öyle bir durumda aramızda ne sevgi ne de saygı kalmıştır bence. Konuşmayı denerim ve neden yaptığını sorarım. Olmuyorsa da çeker giderim. Kendimi ezdirmek için yaşamıyorum sonuçta.
Haksız yerde anneyi savunuyorsa gitsin anasının dizinde otursun. Benimde gözüme gözükmesin. Tamam anne sevilir sayılır. Ama hatalarında söylemek lazım.
Biraz rahatsız edici olurdu elbette. Annesini sevmesinde ve korumak istemesinde bir problem yok ama sanki arada bir savaş varmış da ben karşı kuvvetmişim gibi davranırsa işin tadı kaçar. Tavrımın nasıl olacağını öngöremiyorum ama benim pek güvenim kalmazdı doğrusu.
Annesini tabiki savuna bilir)
Annesini övebilir belki ama her zaman annesini üste çıkartırsa her şeyden o rahatsızlık verir onun dışında annesinin iyi yönlerinden bahsetmesinde sakınca olmaz
anasının kuzusu bir eş bazen karşı tarafa o kadar çileden çıkartır ya anan ya ben dedirtir bile. Ama anne eğer iyi karakterli ise çocuğunun mutluluğunu düşünüyor ise annelik silahını o kadar da sık kullanamaz.
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.