Sevmediğim biri vardı ama şuan çok uzaklarda
Gözden ırak olan gönülden de ırak olurmuş sözü külliyen yalan en çok babamı özlerim ben rahmetli oldu insan birini kaybettiğinde keşkeleri oluyor yaşamadan anlamak mümkün değil o keşkeler yiyor bitiriyor insanı Anne Baba acısını Allah kimseye yaşatmasın ama sıralı ölüm dediğimiz şey yaşamamızı mutlak hale getiriyor yaşamayan bilemez yaşayan unutamaz helede birini kaybettiğinde zor günler geçirirken diğerini de kaybetsem ne yapacağım düşüncesi tam içinden çıkılmaz bir hale getiriyor buda günlük hayatında stres sıkıntı üzüntü karamsarlık en çok özlediğim babam
Tabiki ailemi çök uzak olduğum için
Annemi annemi annemi
Gençliğimi güzelliğini özlüyorum
Ah bir çocuk olsaydım parklarda oynasaydım
çocukluğumu özlüyorum
Ailemi ailemi ailemi:((
Gençliğimi gereksiz şekilde kullanamadan tüketme aşamasındayım. Özledim kendimi.
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.