Ömrüm boyunca duacısı olurum sanırım. Keşke böyle biri çıksa ve tüm borçlarımı kapattığını söylese. Tabii ki yine de çalışıp borçlarımı ödeyen kişiye borcumu ödemeye çalışırdım ödeyebildiğim kadar.
Galiba üstümden tır kalkmış olurdu
Minnettar olurdum kendisine her gün dua ederdim kiminin parası kiminin duası çok rahatlardım borçsuz bir hayat nasıl oluyordu onu hatırlardım cebimde param kalırdı keşke öyle bir iyilik sahibi de gelip bulsa
Borcum olsaydı ve biri şu an tüm borçlarımı ödeseydi çok mutlu ve minnettar hissederdim sanırım. Aynı şekilde bende fazla para olsa ve çok borcu olan birine yardımcı olsam sevinirdim, huzur bulurdum. Paradan ziyade, iyilikle iyi hissederim. Çalışmaya başladığımda benim de borçlarım olur. O zaman sıkıntısını çeker, suali bir de vakti gelince değerlendiririm.
Çok mutlu olurum ve bu sefer o kişiye karşı kendimi borçlu hissederim. Bu yüzden teknik olarak hala borçlu sayılırım ve hiçbir zaman borcum tam anlamıyla kapanmış sayılmaz. Böyle bir kısır döngüye girmiş olurum. Bu kısır döngüye girmek yerine kendi borcumu kendim kapatmaya çalışırım ve borcum yavaş da olsa kendi emeğimle kapanacağından dolayı tamamen yok olur.
Birisi şu an borcumu ödese beni gerçekten çok mutlu ederdi ve o kişiye minnettar kalırdım.
borcum yok ama olsaydıda biri ödeseydi sevinirdim ona dua edersim galiba.
Çok mutlu olurdum insanı üstünden yük kalkardi
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.