Sonbahar denilince aklıma ilk gelen yaprak dökümü
Kurumuş yaprakların rüzgarda savrulması tıpkı savrulup giden yıllar gibi...
Kurumuş yaprakların rüzgarda savrulması tıpkı savrulup giden yıllar gibi...
Ilık esen rüzgarlar ve uzun kahve sohbetleri
çoook uzun yıllar önce Sakarya nehrinin kenarındaki küçük bir köyde bir haftalık tatil yapmıştım.. köy köy değil, adeta canlı bir kartpostal! o kadar güzeldi yani.. aylardan eylüldü.. nehrin hemen yanında bir yol, yolun iki yanında da devasa ağaçlar, yukarıda hepsinin dalları, yaprakları birbirine sarılmış, dökülen yapraklar ise renkleri yeşilden sarıya, sarıdan kahverengi ve kızılın tonlarına uzanan dev bir halı gibi, toprak görünmemecesine tüm yolu örtmüş.. nehrin şırıltısını saymazsak, çevredeki tek ses ise yürüdükçe ayaklarımın altında ezilen kurumuş yaprakların çıtırtısı.. işte sonbahar deyince hep içinde yürüme mutluluğuna eriştiğim bu canlı kartpostalı hatırlarım..
Yaprak düşer düşer düşer ağlarım hep ismini hep ismini anarim...
turuncu dökülmüş yapraklar ve kalın hırkalar.:)
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.