Beğenirse sever
Birini sevmek için onunda bizi sevmesi şart değil. Fakat böyle bşr durumda bu sevgi karşılıksız olup, platonik aşka dönüşebilir. Platonik aşklarda beraberinde mutsuzluk getirir.
Bence gerçek sevgi "koşulsuz"dur.Yani o seni sevse de sevmese de hatta nefret dahi etse bitmeyen tükenmeyen o duygunun adıdır sevgi.Öyle ki birini gerçekten sevdiğinizde istediğiniz tek şey onun mutluluğu olur ister sizle ister sizsiz ama beklentisizdir sevgi...Ondan ufak da olsa bir kırıntı göremediğinizde bitiyorsa eğer hissedilen o duygunun sevgiyle alakası yoktur bence dahası bu his insanı asla üzmez zira seven insan bir şey beklemez;beklenti olmazsa hayal kırıklığı da asla olmaz...Ne demiş üstad:"Sevgi almak değil vermek sanatıdır"
Şartmış yaşayarak öğrendim. Birini sevecekseniz karşı tarafın sizi seveceğinden emin olmanızda fayda var. Diğer türlü sıkıntıdan başka bir şey olmuyor.
Üzülmemen için seni sevmesi şart.
Karşılıklı olamalı yoksa üzülen ve yıpranan taraf sen oluyorsun, ve bi süre sonra kendinide değersiz hissetmeye başlıyorsun..
Birini sevdiğimde onun da beni sevmesi şart değil.. Ama ben çok çok etkilendiysem bu durum her an platoniğe dönebilir.O yüzden birini seviyorsam ve o beni sevmiyorsa derhal sevmekten vazgeçerim başka birilerine bakarım.Çünkü üzülüyorum ben diğer türlü platonik olunca.. Bir yandan kötü bir şey yani.
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.