Mecbur katlandığım zamanlar oluyor. Boşuna dememişler gülü seven dikenine katlanır. Bende böyle uyuz olup da sevdiğim insanın hatırına bir dünya çekilmez insanlara katlanıyorum.
Aynı ortamda olduğum zamanlar evet mecburiyetten katlanıyorum.Diger zamanlar özel olarak konuşmuyorum ama arkadaş ortamında mecburen bir diyalog oluyor.
Sevdiğim insan için illa sevemediklerimle aynı ortamda bulunuyorum. Ama bu katlandığını anlamına agelmes. Sevmediğim insanlara açıkça kendilerinden hoşlanmadığını hissettiririm. Ben onlara katlanmam. Aynı ortamda bulunsakta muhabbetim olmaz. İlla olması gerekiyorsa ki İsa cevaplarda bulunurum. Sevilmeyen kişi illa huzursuz olup ortamı terk edecektir.
Aynen katlanıyoruz. Bir kişiyi seviyoruz, onun sonrasında, ona olan sevgimiz nedeniyle, sevmedigimiz bir sürü kisiye, huya yada şeye katlanmak zorunda kalıyoruz. Bunun adina da fedakarlık diyoruz. Aslinda kendimizi yokediyoruz bu şekilde.
Ben genellikle sevmediğim insanlara katlanamıyorum. Onlar ne derse yüzüm bile ekşiyor yani elimde değil istemeden oluyor ama dediklerini dinlemiyorum söyledikleri şeylerden rahatsız oluyorum ve onlarla aynı ortamda bulunmaktan kaçınıyorum. Sevdiğim kişiye de beni onların bulunduğu ortama sokmamasını rica ediyorum. Tabii ki bu arkadaşlık ilişkileri için geçerli.
Katlanıyorum çünkü sevdiğim insanlar üzülmesin diye kendimden fedakarlık ediyorum onların yüzü gülsün diye
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.