Buna değecek birisi varsa ki hayatımda öyle birisi var:)) kesinlikle atlarım
Atlarım tabi kocam için kızım için annem için atlarım. Onlar benim can damarım zaten onlar olmazsa bi hiçim
Şahsen ben ailem dışında kimse için canımı ortaya koymam, sonuçta ailemden başka kim benim için bu fedakarlığı yapabilir ki? Ha belki ileride kendi canımdan evladım olursa, onun içinde canımı ortaya koyardım.
kimse için değmez emin olun .
Çocuklarım için her türlü tehlikeyi göze alırım. Benim için dünyada en önemli varlık çocuklarımdır. Onlar için tabiki kurşunun önüne de atlarım.
O an ki psikolojime bağlı ;)
Evet eğer gerçekten seviyorsam atlardım çünkü onun hayatı benimkinden önemli olduğunu düşünürdüm o an ana gerçekten çok seviyorsam
Hiç de atlayamam kimse için değmez.Evladım için atlarım sadece onun dışında kimse için atlayamam.Değecek birisiyse belki ama şu zamanda değcek biri yoktur bence.
Bu anı yaşamadan burdan atlarim veya atlamam diye birşey söylemek istemiyorum o anın verdiği psikolojiye bağlı olarak değişebilir bu durum
Evet atlarım. Eğer birini seviyorsan zaten buna değiyordur. Öyle bir anda kendinden önce başkasını düşünmek kolay değil evet ama o pişmanlıkla, vicdan azabıyla yaşayacağıma sevdiğim insan için kendimi feda ederim.
malesef atlamam kimse için atlamam
Tabii ki Sevdikleriniz için kursunun önüne kutlarsınız bir yerde bir olay ile karşılaşması azdır ve onları korumak amaçlı Bu ne yaparsınız neden kurma ihtiyacı duyarız Peki Çünkü Onları seviyoruz dur bu bizim işimiz ya da çocuklarımız O yüzden onların yaşaması bizim için daha mühimdir çocuklarımın daha gelecekte görecekleri çok şeyler var Ben onların yaşamasına tercih ederim gözümü bile kırpmadan o Kurşunu Tabiri caizse yerim.
Ben biraz saf biraz da fazla atak yapılıyım galiba, hiç tanımadığım biri veya bir hayvan için bile atlayabilirim kurşunun önüne. Birinin bana göz kulak olması gerekebilir bu konuda.
Şimdi geleyim aklımın söylediklerine: Sevdiğim kişiyi korumak adına kurşunun önüne atlayabileceğimi sanmıyorum. Hatta silahın ucunu görsem büyük ihtimalle kaçarım ben. Sevdiğim kişiden kasıt eğer çocuğumsa sadece o durumda çocuğumun önüne geçebilirim diye düşünüyorum.
Bende böyle bir şey yapacağımı düşünmüyorum. Bu dediğin ile intihar ın arasında bir fark görmüyorum çünkü . Atlarim Asarim keserim demesi klavye ile. Yazmak çok kolay ama olaylara nasıl ne şekilde gelişir nasıl tepki vereceğini söylemek zor. Değişkenler çok var.
Yetişebileceğimi sanmıyorum. Kursunun geldiğini bile goremeyebilirm. :P
Hobi olarak kurşun önüne atlamak gibi bir manyaklıklarım olmadı. Kurşuna kafa atmak gibi bir gücüm olmadığına göre gereksiz bir eylem. Ama sen dersen ki sevdiğin insan için kurşuna gider yapar mısın, insan sevdikleri için ölümü göze alır, unutma.
Eğer Onu Çok Seviyorsam Ve O KIz Bana Özen Gösteriyorsa Ona Çanımı Bile Veririm Ama Bu Zamanda Zor Bence
Vallahi bence o olay o anki adrenalinle olacbilecek bir olay. Ben kendimi biliyorum önümde bir insan merdivenlerden yuvarlansa ve benim onu tutup düşmesini engelleme fırsatım olsa yapamam. Çünkü öyle durumlarda tamamen donup kalıyorum. Ses çıkarıyorum bağıeıyorum çığlık atıyorum ama asla hareket edemiyorum. Adeta o anlık felç geçiriyorum. Dolayısıyla öyle silahlı bir olaya denk gelirsem de büyük ihtimalle olduğum yerde donakalırım.
Bu biraz güdülenme ve ambiyansla ilgili... o an ki durum, onu gerçekten seviyor olmanız ve dediğim gibi tüm bu bileşenler sizi güdülüyor mu meselesi... Şöyle bir örnek vereyim: Kızım üç yaşında falan bacağına sıcak ütü değiyor... Tahmin edersiniz ki hiç bir teselli çocuğun acısını geçirmiyor.
Aldım ütüyü bacağımın aynı yerine bastım!
Dedim ki; kızım anlıyorum seni! Benim ki de çok acıyor... Beraber iyileşeceğiz acıyor ama dayanmamız gerek dedim... Çocuk sustu... Acıdığı halde sustu.. Yanık kremini sürdük; oturduk oyun oynadık.. Yani demek istediğim sevgi, o an ki ambiyans ve güdülenme... Biri yoksa olmaz!
Şimdi ben ne yazayım. Neyse şunu yazabilirim en azından. İnsan sevdiği için herşeyi göze alabilir.
ben biraz egoistim ya emin olamadim kimin için neyin önüne atarim kendimi :)
bence o ana etki ile atlarım diye bilirim o kadar önem verdigi herkesiin hayatında birileri var tabiki bu sevdigi kişi olur belki ailesi belki çoçugu olur ama bu kişiye kalmış bir şey tabiki
Atlarım o an birisi ona silah dayasa dayanamam gözümü bile kırpmam.
Gerçekten sevdiğim birisiyse onun için kurşunun önüne atlarım ama aileden veya çok yakın dostum olması gerekir. Onun dışında bütün arkadaşlarım için bunu yapamam.
Aslinda bilemedim be yazayim ama konuya aoyle bir giris yapayim. Ben 18 ay askeliğim sirasinda catusmalara girdim kursun onunde siper olmaya calistim. Bayrak ugruna vatan ugruna ve hic tanimadigim milyonlarca insan ugruna. Pisman oldugum zaman hic olmadi gizumu hic kirpmadim bir an bile dusunmedim. Fakat soru su sevdigim insan neden kursunlarin hedefinde oluyor. Bir katil tarafindan bir teror olayindan ise zaten istesemde istemesem de oda olecek bende yok baska bir husumetlik durum varsa o silah ona dogrultulmadan o silahi sahibine monte edecek yurekte kudrette var ALLAH'in izni ile. Onemli olanda bence bu yoksa silah dogrultulduktan sonra yapacaklarin zaten vise ifade etmez. Mevlam kimseye oyle bir an yasatmasin
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.