Evet ben kendime koydum o teşhisi mesela 3 4 yılı aşkındır ben kendim de değilim. Yarınımı, gelecek haftamı, gelecekle ilgili herşeyim için önceden bir hayalim, planım olurdu. Ama şimdi yok şu olsun bakarız bu olursa oldu olmadı boşver diye yaşıyorum hayatı ve hiç zevk alamıyorum hayatımdan. İçime kapanık biri iken içime doğru gün geçtikçe ölen biri olmaya başladım. Kimseyi kaybetmekten çekinmiyorum kalp kırarmıyım diye düşünmeden gelişi güzel görüyorum ve sanki zaten gerçeği de bu gibi yaşananlardır. Umutsuzluk vakası gibiyim sanırım büyük bir kayıp vermek insanın dünyasını alt üst yapıp devri alemleri en baştan yalnız başına sürünerek yaşamak gibi bir şey oldu.
şimdi size çok garip gelecek ama mesela ben bir elimle bir masaya yada başka bir şeye dokununca istem dışı diğer elime de dokunasım geliyor. bu ayaklarım için de geçerli. bastığım bir yere diğer ayağımla da basmak istiyorum sürekli. tedavim var mı bilmem :)))
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.