Ben abilerimle köyde yaşarken onlarla birlikte köyde bahçe bostan işleri yapardık. Sonra eve gelir kapının önünde büyük bir saha vardı onlarla beraber futbol oynardık Fakir ve güzel bir hayatımız vardır o günlerimi çok özlüyorum.
Çocukluğumu çok özledim. Mahalleden arkadaşlarla oynadığımız oyunlarınızı, ramazanda sahura kadar dışarıda durmamızı, izlediğimiz çizgi filmleri, arkadaşlık ilişkilerimizi. Şuan herşey o kadar değişti ki çocukların elinde telefon tablet. Aileler dışarıda oynamalarına bile korkuyor haklı olarak. İnsanlar arasında güven kalmadı.
Anne ve babamın hayatta olduğu her anı çok özlüyorum ve arıyorum. Bir insanım aile büyükleri hayatta olmayınca, her zaman birşeyler eksik kalıyor. Onlarla soğan, ekmek yemek bile cennete bedeldi. Mekanları cennet olsun.
Var evet ben küçükken lojmanlardaydık balıkesirde o zamanlar çok sevdiğim iki abla vardı onlarla hep çıkardık bahçedeki salıncaklara binerdik en yükseğe kim çıkıcak diye yarış yapardık bir gün o abla düşmüştü sallanırken yanımda çok korkmuştum ama onun dışında hep böyle oyunlar oynardım duyduğum her şeye inanırdım saftık iyiydik çocuktan çok daha en çok o zamanları özlüyorum..
Evet cocukluğum
Evet var kücüklük anilsrim var
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.