Ölümü unutmak mümkün değil ki. Yalnızca düşüncesi üşüşünce geçiştiriyoruz fakat her akşam ya da sabah haberlerde bir yenisine tanıklık ettikçe ne kadar yakın olduğunu anlıyoruz ölümün. Soğuk, tatsız ama gerçek.
Evet hatırlarım. Bir ara ölüm korkusu hissi çok fazlaydı bende. Kendimden çok sevdiklerimi kaybetme korkusu ağır basar. Tüylerim ürperir. Çoğu zaman düşüncesi bile ağlamama sebep oluyor. Ölüm var ve hayat gerçekten yalan. Bu yüzden sonsuza dek yaşayacakmış gibi dünya için yarın ölecekmiş gibi de ahiret için çalışmak gerek derler.
Genelde bir cenaze aracı geçince, bir sela duyunca yada bir videoda yada bir gazete sütununda görünce geliyor ölüm insanın aklına. Bunun dışında unutup hayatı idame ettiriyoruz. Biliyoruz ki bir gün bizim içinde bir gün okunacak o sela gircez karanlık bir çukura örtecek toprak heryeri.
Ölümü düşünürüm aklıma gelir ama her zaman aklımda olmuyor bazen dünya hayatına dalıp oyalanıp unutuyorum bir ölen olunca ya da yakın akrabalarımızı kaybettiğimizde anlarız ancak ölümü her zaman her an düşünmeliyiz bir Ayet ya da Hadiste ölmeden önce ölünüz hesap günü gelmeden kendinizi hesaba çekiniz diyor yani ölümü unutmamayı aklınızda her zaman bulunması gerektiğini ve insanın kendi hayatını ölmeden önce sorgulamasını anlatıyor
Tabiki hatırlarım her canlı tadacak sonucta o yüzden ölümün bile rabbim hayırlısını versin cümlemize.
Yastığa başımı koyduğum da evet yanlız kaldığım da evet diğer zamanlarda ölmeyecekmis gibi yaşıyoruz
Ölümü çok sık hatırlıyorum. Aslında aklımdan çıkmıyor bile diyebiliriz. Hep bir kaybetme korkusu içinde yaşıyorum. Psikolojimi kötü etkiliyor bu düşünceler.
Evet hepimiz ölümlüyüz ve unutmamamız gereken birşey bence.
Hatırlıyoruz ama nefsimize hakim olamıyoruz bir türlü günah oldugunu bile bile yapıyoruz bazı şeyleri bazı hataları yapmamaniz gereken şeyleri yinede yapıyoruz ölüm her an gelebilir biliyoruz ama yinede gunahlar işliyoruz
Coğu zaman hatırlarım
başımdan bi olay geçerse yada birinin acı çektiğini görürsem evet
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.