düşünemiyorum
O sonsuzlukta ne yapacağımı düşünüyorum. Acaba ne kadar bir sonsuzluk. Sonsuzluk ama sonsuz olunca ne olacak.
Beni korkutan şey sonsuzluğun kendisi aslında . Sonsuzluk kavramı nedense bana çok sıra dışı bir kavram olarak geliyor. "Sonsuzluk" hiç bitmeyen bir yaşam. ve bu kelimeyi tekrar edersem dünyanın var oluş teorisi gibi içinden çıkamıyorum, bilinmezlik gibi. Ve bu hayatın mükemmel bir dengesi var. Ölüm diye korktuğumuz o şey bile iyi ki var. Başımıza korkunç bir olay geliyor onu bile unutabiliyoruz bazen. Çünkü bir şekilde bazı şeylerin sona ermesi gerekiyor. Bu hep böyleydi. Ama sonsuz bir yaşamın içinde olmak ister miydim? Bilmiyorum.
Vicdanımın ne kadar rahat olduğunu düşünüyorum.. Kalbim temiz içim temiz oh diyorum rahat rahat ölebilirim.. Onun dışında gerisi umrumda değil.. Bir de ailem aynı kişiler olsun onları ölünce de bulmak isterim çok seviyorum ve asla bırakmak istemiyorum :( Bunları düşünüyorum..
Öldükten sonra sonsuz ahiret hayatı sürüleceğini düşünmem, bende herhangi bir his uyandırmıyor.. Biz, bize bildirilenle mükellefiz.. Evet, İslam'da tefekkür yani düşünmek başlı başına ibadettir ama ne düşüneceğimizi de iyi düşünmeliyiz.. Bu bağlamda insanın kendisini aşacak, o anda ya da da sonrasında işine çok da yaramayacak konuda fazla düşünmesi de iyi değildir.. Çünkü böyle konularda fazla kafa yorulduğunda şeytan insanı iğva eder, kafasını bulandırır, vesveseye düşürür.. Örneğin akıl deyip yere göğe koyamadığımız şey de Allah'ın yarattığı ve bize belli bir miktar verdiği bir nimettir.. Ancak o akılla Allah'ın mekandan ve zamandan münezzeh olmasını anlayabilmek mümkün değildir.. Akıl ancak bunun zaten böyle olması gerektiğini anlamaya yeter.. Dolayısıyla bazı şeyler inanç meselesidir ve öyle de kalmalıdır.. Hele de yeterince bilgi sahibi olmadan fikir sahibi olmaya kalkmak, düz mantık yürütmek böyle konularda çok tehlikeli olabilir..
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.