öfkemi belli etmek için caba sarf etmem. genelde öfkelenince karşımdakinin hatasına göre bağırıp cagırıp olmadı allah ne verdi dalıp ya dayak atarım yada dayak yerim o anki sinirime bağlı olarak değişir.
Öfkemi belli etmem pek.. Ancak beni tanıyanlar öfkelenmeye başladığımı hemen anlarlar ve şanslarını hiç zorlamazlar! Tanımayanlara ise beni öfkelendirme fırsatı vermem zaten.. Hemen anlarım olayın nereye gideceğini ve kıvılcım çıkmasına izin vermem.. O kıvılcımın bir anda yangına dönüşebileceğini bilirim çünkü..
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.