Genelde ortalığı kasıp kavuruyorum ve ne yazık ki bu durumdan hiç memnun değilim
öfkelendiğimde gözüm kimseyi görmediği için en yakınım gelse bile sinirli ve kavgacı bir tavırla davranıyorum genelde
önce ses tonumu ayarı kaçıyor ve öfkemi kontrol edemiyorum bazen çok sert çıkışlar yapa biliyorum ama bu da tamamen karşımda kişi ile ilgili beni tüketen bazı durumlar var mesala küçük bir çocugun aglamasına dayanamıyorum çocuk bir şey istedimi yerine getirilecek eger anne babası yerine getirmiyorsa öfkeleniyorum ve bagırıuyorum ve hala daha yerine getrirmezler ise el kol hareketi ile anlatmaya çalışıyorum.
bir dakkikalık sabır bir ömür pişmanlıktan iyidir
köpürüp boşluğa söyleniyorum biri varsa yanımda ona da söyleniyorum
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.