Nasıl bir insan olmaktan korkuyorsunuz ?

Şu anda olduğum gibi bir insan olmaktan korkuyorum.

Bu koşular da cimri kendine iyi bakmayan işten başka bir şey düşünmeyen hayattan bıkmış biri olmaktan korkuyorum her zaman hayattan zevk alan ve hayatın tadını çıkaran biri olmak istiyorum.

Ben duygusal bir insan olmaktan ve hemen pes eden biri olmaktan çok korkuyorum ya. Hep güçlü biri olmayı ve kolay kolay pes etmemeyi sevmişimdir ve bu özelliğimi kaybetmek üzer beni açıkçası.

Merhametsiz ve vicdan sahibi olmayan biri olmaktan çok korkuyorum. Duuguları hep ezilen ve hor görülen biri olmaktan korkuyorum. Bu hayatta vicdanın yoksa, merhametin yoksa kötü bir insandan farkın kalmıyor öyle biri olmak istemiyorum.

Kötü alışkanlıkları olan bir insan olmaktan korkuyorum vurdumduymaz olmaktan korkuyorum Ailemi ve arkadaşlarımı benden uzaklaştıracak davranışlarda bulunmaktan korkuyorum yaptığım yanlış hareketlerden dolayı insanların beni başlamasından çok korkarım kendimi yalnız hissederim kimsenin gözünde bir değerim olmadığını bildiğim için bunun pişmanlığını yaşarım pişmanlık yaşayacağın şeyleri yapmamaya özen gösteririm ve dikkat ederim

Başkalarına zarar vermekten, kul hakkı yemekten vicdansız bir insan olmaktan ve büyük günahlar işleyen kalbi körelmiş, paslanmış imansız bir insan olmaktan korkuyorum.

Yalancı, iki yüzlü kimse tarafından sevilmeyen, hayvanlara sevgisi olmayan , ailesini sevmeyen kalbinde insan sevgisi bitmiş biri olmaktan korkuyorum.

Bencil, cimri,yalancı,ukala,iki yüzlü ve terbiyesiz bir insan olmaktan korkuyorum.Aslında bencillik biraz var bende.Ve bazen de kendime karşı cimri olabiliyorum. Ama asla terbiyesiz bir insan olmadım.Ancak yüzsüz muamelesi gördüm.Sırf ilişkiyi kurtarmak için hala çırpındığım için hala yazdığım için bu da dendi ya bana.Neyse ya nerden de hatırladım!

Kaybedecek hiç bir şeyi kalmayan, merhameti olmayan, vicdan dilini susturmuş olan, sevgiye körleşmiş ve cahil bir insan olmaktan her zaman korkarım ve mümkün oldukça bunların her zaman zıttı olmak için mücadele de veririm. Aksi halde insan insanlığını yitirince yaşam gayesi de duymayı bırakmış olur.

Benim böyle bir korkum yok.. Nasıl bir insan olacağıma ben karar veriyorum sonuçta.. Kukla değilim, Allah'tan başka benim irademin üzerinde bir güç yok.. Allah da zaten kitabında benim nasıl biri olmam gerektiğini anlatmış.. İslam ahlakı da onun en iyi uygulayıcısı olan peygamberin hayatı da ortada.. Yani Amerika'yı yeniden keşfe gerek yok; ne olacağı belli, modeli de hazır, bize düşen de o yönde ilerlemeye çalışmak.. Bu sürecin herhangi bir yerinde de korkuya yer yok zaten..

Klasik sözler olucak belki ama kötü alışkanlıkları olan,yalancı, tilki, düzenbaz, duygusuz, herkesi kendi gibi görmeyip kendini yükseklerde gören.Biz denicek yerlerde ben diyen ,vicdansız biri olmak istemezdim herhalde.Bu kadar yeterlidir umarım.