Mutluyken de üzgünkende çok yemek yiyorum ben genel olarak yemek yemeyi seviyorum.
Benim yemek yemem için bir ruh haline ihtiyacım yok aç olayım yeter, her türlü çok yerim ben.
Mutluyken de çok yemek yemem üzgün ve stresliyken de.. Sadece çok acıktıysam yerim! Üzgün ve stresli olduğum neredeyse vaki değildir zaten.. O zaman da hırsımı yemekten almam yani.. Sorun neyse onu çözerim, yemeğe bağlamam olayı..
Valla açsam mutlu, mutsuz diye ayıracağımı pek zannetmiyorum. Hemen gömülürüm. Ruh halime pek bakmam yani. Acıktıysam yerim abi. Düzelmesini mi bekleyeceği yani, ye gitsin yaaa
Hangi ruh halinde olmam fark ettirmiyor hobi olarak yiyorum.
Üzgün ve stresliyken boğazımda yumru gibi bir şey oluyor ve hiçbir şey yemek istemiyorum.Midem almıyor.Mutluyken daha çok yemek yerim ben.
Ben stresliyken daha çok yiyorum. Mutlu olduğumda pek iştahım olmuyor. Yemek yemeyi unuttuğum anlarım dahi olmuştur.
Her ikisinde de deli gibi yemek yerim. Ondan dolayı 75 kilo oldum ya. Ah ulan yemek yemekten nefret etmediğim sürecede bu böyle devam edecek gibi. Hayır yani yemekten de geçiyorum deli gibi çikolata da yiyorum yemekten sonra. Millet yemekten sonra sigara içmek ister ben yok meyveli soda içem, dondurma yiyem, çikolata da gömem falanım yani.
Mutluyken daha çok yerim
Mutlu olduğum zamanlar mutluluk hormonlarım tavan yapıyor. Yemek yedikce yiyesim geliyor. Başlıyorum kilo almaya. Üzgün yada stresli olduğum günlerde yemeği gözüm görmez. Yemek yeme istedim olmaz. Halsiz, keyifsiz, mutsuz olurum.
Stresliyken bence daha fazla yer insan özellikle kendisini tatlı yemelere falan verir , genelde aşk acısı çekenler terk edilenler hemen nutellaya sarılır :)
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.