Mutlu ve mutsuz anlarımı bir terazide tartabilseydim, mutsuzluk tarafı ağır basardı fakat tüm sıkıntılara göğüs germek, deneyimlerin kattığı olgunluk ile başarı getiriyor. Bunu inkar edemem. Şükrediyorum, aciz olmayı seçenlerden olmadığım için. Mutluluk, karanlıkların ardında bekler.
Mutsuz anlar daha fazla çünkü hayat inişli çıkışlıdır tek düze gitmez her şey.Bazen üzülürüz bazen mutlu oluruz bir anımız diğer anımızı tutmaz bu bize hayatın cilvesidir.Yinede her şeye rağmen mücadele etmeliyiz hayata pozitif bakmalıyız.
mutlu ve mutsuz zamanlarımı terazide tartma şansım olsaydı kesinlikle mutsuz anlarım ağır basardı. bence genel olarak herkesin böyledir mutsuz olmak mutlu olmaktan çok daha kolay çünkü.
Mutsuz anılarımın daha ağır tarafa basacağına inanıyorum
Genel olarak mutlu tarafım ağır basacaktır. Mutsuzluğuma sebep olan çok az olaylar yaşadım fakat o olaylarda çok derin olaylardı. Anne ve babamın kaybı gibi. Onun dışında hep mutluyum.
Hayatım boyunca çok güzel anılarımda oldu kötü anılarımda. Ama daha çok güzel anılarım var. Hatta mutluluktan ya da özlediğim için ağladığım bile çoktur. Üzüldüğüm şeyleri hemen atmaya kendimi toparlamaya çalışırım.
Zorlandım şu an. %51 e 49 diyeyim. Çünkü ne kadar mutsuz olduysam kat kat mutlu oldum. Birbirlerine şu an çok yakınlar..
Galiba mutsuz anlarım daha ağır basıyor. Ama çoğunu unutmaya çalışıyorum. Unutmaya çalışırken hatırlıyorum. Berbat bir tekniği kullanıyormuşum sahiden. Bir şekilde teraziye koysaydım bir diğerinin koyması için yeni bir terazi satın almanız gerekirdi. Terazinin bunu kaldıracağını düşünmüyorum :D. Tabi dünya vatandaşları, insanlar nelerle uğraşıyor, ne hayatlar var belki benden bin beter ama bir yandan insan sadece kendinden sorumludur en çok kendiyle beraberdir kendini tanır. Bencildir bu konuda doğal olarak. O dizi derdi ki hepimiz bir bataklıkta yaşıyoruz ama bazılarımız yıldızlara bakıyor. Kendi içindeki yıldızları kaybetme. Yani dört bir yanda kötülük bile olsa sen iyilikleri gör demek istedi. Dizinin adı Sihirli Annem :D
Tartmaya gerek yok; mutsuzluk anları çok daha fazladır.. Ancak ben hayatın merkezine mutluluğu koymadığım için çok da umurumda değil.. Ben niye mutsuzum filan diye kendimi yemem.. Aynı şekilde mutlu olmayı da çok önemsemem.. Bilirim ki, ikisi de geçicidir, ikisi de anlıktır.. Dolayısıyla birçok kişinin anlamakta bile zorlanacağı kadar önemsizdir benim için ikisi de..
Bence bu ülkede yaşayan insanların büyük bir çoğunluğu mutsuz gibi duruyor. Çünkü kanaat ve şükür olayı insanlarda yavaş yavaş bitmeye başlamıştır. Bu yüzden toplum mutsuz olma yolunda ilerliyor.
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.