Herşey Allahın izniyle olur insanlar sadece vesile herçek mal sahibi mülk sahibi Allah bunu idrak etmeli bu bilinçle yaşamalıyız.
Onlar da aracı olduğu için.Onlar olmazsa hiç ulaşamayacağız sanıyoruz o yüzden.
Aslında inananlar için rızık teminat altındadır. Ne yaparsak yapalım nasibimi bize gelir. Nasipte yoksa da gelmez. Kimse aç kalmaz. Buna rağmen kullara minnet edenleri anlayamıyorum. Çalışıp karşılığını almak lazım sadece.
Çünkü Yaradanı tanımıyoruz. Sevgilini, okulunu veya sevdiğin bir şeyi anlat dediklerinde saatlerce anlatıyoruz. Ama seni Yaratanı anlatamıyoruz. Çünkü tanımıyoruz araştırmıyoruz.
Kula minnet eyleme zaten sen işinde çalışacak minnet eyleme zaten
Kula kulluk edenler hep bir çıkar peşindedir ve sadece basamak olarak kullanılır. Bir süre sonra bu insanlar inançlarından bile kopabilir. Yaradanı hiçbir zaman aklımızdan çıkarmamamız gerekir.
Bu konuda Nesimi'nin çok güzel sözü var.Har içinde biten gonca güle minnet eylemem.Sırat-ı müstakim üzere gözetirim Rahimi iblisin talim ettiği yola minnet eylemem.
Herkesin rızkını veren Allah'tır. Bilmediğin takdirde kula minnet edersin . Yer altındaki hayvanlar bitkiler onca insan hepsi çalışıyor mu işe mi gidiyor . Hiç sanmıyorum her birinin birer nasibi var ve hepsi nasibi ne ise onu alıyor ne eksik ne fazlası ..
Yediğimizi içtiğimizde veren yaradan ama insan güçlü bir varlık olmadığı için kendinden daha güçlü bir insanla karşılaşınca hemen kendini güvene alabilmek için ona boyun eğer ve hayatının bir dönemini ona kulluk ederek geçirir onun verdiği sınırlı şeylere sevinir sanki olmasa bizler böyle şeylere sahip ol ayacağız düşüncesine kapılıriz
Ne demiş güzel bir kadın;Rıskımı veren hüdadır kula minnet eylemem.
Bence de kula kulluk edilmez.Kul Allah'a göre insandır.Biz sadece ona kulluk ederiz.Gerisi yalan
Kısa ve öz; Sistem kurbanıyız.
benc ebunu nsanalar nalasa zaten kula minnet etmeyi yada yalvarmayı kesecekelr ama malesef ki bunu unutuyoruz yaratana şükür etmek ondan isteemk lazım ama bunu yapmıyoruz bazen
Sadece bu dünyaya gelmiş olmakla sahip olduğumuz ( örneğin bedenimiz, duyularımız, becerilerimiz gibi) özelliklerle ve bunları kullanarak yapabileceklerimizle yetinemediğimizi düşünüyorum. Daha fazlasını talep ettiğimizden, büyük olasılıkla başlangıçta bazı kolaylıkları da beraberinde getirdiğinden dolayı para denen bir şey icat etmişiz. Sonra da öncelikle paranın, ardında da bunu edinmemizi sağlayan her şeyin kölesi haline dönüşmüşüz sanıyorum. Teşekkür etmeyi de unuttuğumuz gibi, doğru yerden doğru şeyleri istemeyi de unutmuşuz diye düşünüyorum. Parayı bir araç olmaktan çıkartıp, bir amaç ve hedef haline getirince insan kula minnet etmek durumunda kalıyor sanırım.
Keşke fani dünyayı bırakıp ahiret için yaşayabilseydik. Bu o kadar güzel olurdu ki. Fakat öyle bir sistem var ki yaşamak için onlara uymaya mecbursun. Patronunun gözüne girmeye mecbursun. Çünkü o maaşa ihtiyacın var. Bu düzende amaç sadece insan gibi yaşayabilmek.
işte bende o yüzden diyorum ki
rızkımı veren hüda dır kula minnet eylemem
gerçi bunu kul nesimi demiş de çok begendigim bir söz
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.