küçükken en büyük hobilerimizden biri de buydu başkalarının ziline basar hızlıca ordan kaçardık yetişebilenler arkamızdan kovalardı bizi
Benim çocukluğum büyümüş de küçülmüş denilen çocukların çocukluğu gibi geçti genel olarak.. Yaramazlık denen şey bana çocukken bile saçma gelirdi zaten.. Çok çok nadirdir öyle şeyler yaptığım.. Hele de başkasının ziline basıp kaçmak gibi çocukluklar, söz konusu bile olamazdı..
Hayır hiç öyle şeyler yapmazdım.Ben daha çok bir çocuğun elinden kolasını alıp "benim!" demiştim.Sonra da oradan hızla uzaklaşmışım.:)) Ben biraz deliymişim. Kendimce bir şeyler yapmışım böyle.
Ben küçükken bahçeli müstakil evlerle dolu bir mahallede büyüdüm. Evlerin ziline basıp kaçabilmek için önce o koca duvarlarla çevrili bahçeye girmek gerekirdi. Ve tabi köpeklerde vardı herkesin. Kısacası öyle şeyler yapmadım hiç.
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.