Evet, benim çocukluğumda çok meşhurdu ve bizim bakkal dükkanımız vardı. Torpiller, çata patlar, kız kaçıranlar.. Babam satmak için alırdı. Biz de babam yokken arkadaşlarla toplanıp patlatırdık.
küçükken torpil patlatırdık patlayınca bızde korkardır acaba bombamı patladı diye torpilerle yanında dondurma laırdık bitmesini iştemezdık bıterdı
Ben küçükken o torpillersen çok korkardım. Ve patlatanlarıda kovalardım. Ama o günleri çok özledim keşke küçük olsakta hala patlatsalar bu sefer bişey demezdim.
Hiç unutmam dayımın düğünündeyim kuzenimle 2 paket torpil aldık akşam saatlerinde kuzenimle berber yakıp yakıp kadıların altına atıyorduk
Yıl 2012 mahallede arkadaşımla oturuyorum, yerden eritilmiş, torpil buldum, ben ne bilim patlatılmış zannettim çakmak vardı cebimde, tam eriteyim dedim. Ondan sonra aradan 1,2 dakika geçti, bir den elimde patlarken elimi çektim, kulak desen duymuyor, el desen balon gibi şişti kan topladı, hemen yukarı çıktım dolap da soğuksu vardı, bir çanağın içine döktüm, elimi içine koydum, hemen hemen 1 saat bekledim kulaklarım açılmaya başladı, ondan sonra 2,3 gün elimin ağrısın dan uyuyamadım. Diceğim şu çok patlattım. :))
evet çocukluğumun en aksiyonlu zamanlarıydı.Mahallenin büyükleri sestenn rahatsız olur ve bizi kovalarlardı yakalanmamak için duvarlardan atlar kaçardık.
hemde çokk
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.