Korkularım var tabiki her insan gibi.mesala kapalı alanda kalamama veya karanlık bir yerde asla duramam .ya da toplu bir ortamdaysam kendimi ifade edemiyorum heycanlanıyorum sesim çıkmıyor ne bilim elim ayağım birbirine giriyor ne yapacağımı bilemiyorum.Bu da beni çok zor durumda bırakıyor.atlatmaya çalıştıkça sanki her defasında yerimde sayıyorum.üniversite ortamında bu daha da zor oluyor.bir de yükseklik korkum var.eskiden böceklerden de korkuyordum ama onu biraz atlattım gibi.
Her insanın korkusu olduğu gibi benimde korkularım var tabikide belli başlı fakat en kötü huyum bir insanı çok sevince kaybetme korkusu başlıyor çünkü aşırı sevince aşırı alışkanlık başlıyor ve kaybetmek hayatta istemiyorum bu sebebten dolayı en büyük korkum kaybetme korkusu galiba
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.