tabi ki düşünürüm yani Allahım nasıl ben böyle bir hata yaptım karşımdaki kırdığım kimse artık lütfen beni affetsin bir daha öyle onu incitmeyeceğim diye dua ederim yani
normalde kimseyi incitmemeye çalışırım istemeden kırdıysam da ben ondan daha çok üzülür ve düşünürüm
İnsanları kirmamaya çalışırım . Nedense arkadaşlarım ailem benim kırıcı bir insan olduğumu düşünüyor. Bazı şeyleri savunurken gerçekleri savunuyorum . Herşeyi yüzlerine söylemekten cekinmiyorum .her insan gerçekleri bilmeli ki alınmasın. Böyle bir şeyi beklemedikleri için . Kırıcı bir insan oluyorum. Gerçekleri söylediğim için . Nazik soylesemde kırılıyorlar.
Aklımdan çıkmaz hep aklımda olur . Nasıl affettirsem kendimi düşünür dururum . Vicadanım çok rahatsız olur. Onu kaybetme korkusu oluşur içimde . Bin senaryo yazarım . Hiç kimseyi kıramak istemem. En azından dönüşü olan kırılışlar olmalı . O yüzden insan fevri davranmamalı
Hiç duusnmedigin kadar hemde insan kırmak kadar kendini kötü hissettiren bı durum olmuyor bence
Onunla geçirdiğim vakit kadar yaptıklarımı gözden geçiririm. Mesela neredeyse bütün günleri. Ama zaten değerli ilişkiler de büyük zaman sürmüyor benim için ne yazık ki. Ama süre farketmeksizin bütün hatalardan ders çıkarmak şart.
Dusunurunm tabii ama konuyo baglı tabıı onemli olan haklı uzdugun haksız mi uzdugun
evet aklımdan çıkmaz ve eğer haksızsam yazarım özür dilerim
Kırılmayı hak ettiyse kırılmıştır, eğer öyleyse üzülmem, ama istemedense tabiki üzülmek gerek
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.