hayatımın her alanın da bir boşluk bulup tek kalmaya çalışıyorum.
Aslında tam tersi tek kalmak için çabaladığım zamanlar oldukça çok diyebilirim. En basitinden yanımda birileri olduğu zaman burada bulunmak baya zor oluyor malum uzun mantıklı cevaplar vermek gerekiyor ve yanınız da biri sürekli ''kanka şunu nasıl yapalım, bunu nasıl yapalım'' dedikçe bırak uzun cevabı okuduğun soruyu bile anlamıyorsun, aynı zamanda oyun oynarken de eğer tek kişilik bir oyunsa yine aynı mantık oyuna mı odaklanacaksın başka biriyle mi uğraşacaksın. Bunlara benzer daha bir çok örnek verilebilir, tabi insanlarla olup genel olarak sosyalleşmek çok güzel fakat yalnız kalmak bazen gerçekten huzurun tanımı oluyor.
Kendimle tek kalmaktan kaçmıyorum.. Teknik olarak mümkün de değil.. Gittiğim her yere kendimle gidiyorum :-) Tek başıma yaşıyorum zaten.. İnzivaya çekilmiş durumdayım.. Çok iyi tarafları da var, bazen kötü de olabiliyor ama kendi seçimim ve toplamda da durumdan memnunum sonuçta..
Hayir beni benden baska mutlu eden yok çünkü
Hayır kaçmam.Çünkü zaten normalde de hep kendimle tek kalıyorum.Bir kardeşim yok , babam vefat etti ve annem çalışıyor.Bütün gün kendimleyim zaten..
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.