Eşit hissetmesemde özgürüm özgür hissediyorum neticede kendi kararlarımı kendim verebiliyorum.
Özgür belki,eşit işte bunun üzerine bir yirmi yılımı düşünmek üzere veririm.
Özgür değilim böylesi daha iyi ama eşit te değilim.Ben de orucluyum erkek kardeslerim de onlar yatarken ben neden iş yapıyorum -_- işte buna çözüm getirirlerse eşit olurum :))
Evhanımı olduğum için kendimi çok da özgür hissetmiyorum. Çalışma hayatım olsaydı kesinlikle kendimi daha özgür hissederdim.
Bu ülkede eşitte hissetmiyorum özgür de.. Ne kanun önünde zengin ya da makam sahibi birisi kadar eşitim ne de düşüncelerimi ifade etmek konusunda özgürüm..
Sorunuzu doğru anladığımdan emin değilim ama anladığım kadarıyla cevap verecek olursam şöyle olur: Kendimi ne özgür hissediyorum ne de eşit! Emirler ve yasaklar, sorumluluklar ve yükümlülükler, haramlar, günahlar, kanunlar, ahlak kuralları, toplum kuralları, görgü kuralları vs vs arasında özgürlük fazla iddialı kaçıyor! Eşitlik ise sadece kanun önünde ve o da zaten lafta kalan bir durum!
Bu ülkede kendimi insan gibi dahi hissetmiyorum. Bırak özgür ve eşit hissetmeyi... Bir kere düşünce ve fikirlerimi beynimden geçirdiğim gibi söyleyememek, söylediğim an başıma neler geleceğini biliyor olmak ve her şeyi içinde yaşamak o kadar zor bir durum ki... Özgür değiliz ve hiç bir zaman hiç bir konuda da olamayacağız. Bu düzen değişmeden zor yani, o zaman ne yapmalı? Bu düzeni bir an önce değiştirmeli!!
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.