Günlük yaşantımda kendim için yaptığım tek aktivite arkadaşlarla bir kahve molası vermek oluyor. Günlük hayatın koşturması içinde başka bir aktiviteye fırsat kalmıyor.
Hiçbir aktiviteye katılmıyor ve aşırı asosyal oluyorum. Tek böyle olanın ben olduğumu düşünüp çokça üzüldüğüm olmuştur. Artık toplumdan o kadar soyutlanmışım ki normal algım değişmiş. Meğerse herkes böyleymiş. Yani günümüz şartında çok çalışıyorum hiç aktif değilim diye üzülmemek lazım. Çalış çalış bir yere kadar derler ya. Hah işte bu lafı doğru zamanda demek lazım. Kendi hayatına bir düzen vermeden önce sakın bu lafı kullanıp ara vermeyin. Çalışmak şart. Hayatınıza yön vermek yine sizin elinizde. Ama durduk yere depresyona girmeye gerek yokmuş. Hiç değişmeyen klasik 'hayatımı değiştirmek istiyorum' lafını bırakıp normal algınızı değiştirin yeter. Gerçekten işe yarıyor.
Kendim için düzenli dişlerimi fırçalıyorum.Kendim için diş ipi kullanıyorum günde bir kaç kere.En çok canım yanan yer olduğu için çok önem veriyorum.Merdiven inip çıkıyorum.Sudoku çözüyorum, beyni çalıştırıyormuş..Bu tür şeyler.
Günde en az 10 dakkika spor yapıyorum. Spora ihtiyacım yok ama formumu korumam gerekiyor. Hava güzelse biraz gezip dolaşırım, gezmek insanı rahatlatiyor.
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.