Kendi kendimle dertleştiğim zamanlar olur. Bunu vicdanen daha çok yaparım. Özellikle evde tek kaldığım zamanlar ve gece kafamı yastığa koyduğum zaman kendimle dertleşir ve yaptığım hataları ve yanlışları düşünür ve bol bol tövbe ederim.
Hep dertleşiyorum kendi kendime. İnsanlara anlatsam bir gün anlattığım şeyi önüme getirirler diye hiç anlatmıyorum bile :) İnsan en çok kendi kendini anlar. Kendi kendine çözüm yolu bulur.
Kendi kendime dertleşmek değilde daha çok kendi kendime konuşurum. Her gece başımı yastığa koyduğumda yapmam ya da yapmamam gereken her şeyi kafamın içinde sorgularım. Söylemem gerekenleri susmam gerekenleri. Nasıl bir geleceğin beni beklediğini. Neler yaparsam kendimi yaşamış olarak sayabileceğimi. Hatalarımı ve doğrularımı. Kısacası her şeyi düşünürüm sonra uykuya dalarım.
Kendi kendimle çok dertleşmem. Ama kendi kendimle çok konuşurum. Çünkü kendimi hiç kandıramıyorum. Kendimi ikna etmeye çalışırım.
Çooook!!!..
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.