Karşı taraf bana karşı ilgisiz ve alakasız ise bana güven vermiyorsa yalan söylüyorsa söz veripte tutmuyorsa ve bana sadık değilse ondan soğurum...Ne kadar seversem seveyim önemli değil benim güvenimi boşa çıkartırsa ondan soğurum.
Iy şu başka ortama girince veya birilerini görünce değişen kendini bi şey zanneden tipler varya onlar kadar kimseden tiksinmiyorumdur herhalde.
Bazen anlıkta olsa saçma sapan mimikler falan yaptığında gıcık olurum. Noluyor buna ağzı burnu kayıyor gibi anlık olur geçer ama. :D
Her şeyi ben yapıyorum yani hadi şunu yapalım, hadi şuraya gidelim. Hadi bir konser varmış gidelim mi gibi fikirler karşıdan hiç gelmediğinde bir süre sonra anlıyorsun ki işler değişmeye başlamış. Hele ki sizinle yapmayı istemediği ya da yapmak için ayak direndiği her şeyi başkalarıyla yapmak için hem vakit ayırıp hem de keyif aldığını görüldüğünde durum daha da ağır oluyor. Önce inanmak istemiyorsun. Reddetme dönemi başlıyor. Ardından napiyorum ben diyorsun. Aynı zamanda seni kaybetmek de istemediği için adım da atıyor. İşte o zaman diyorsun ki kendime zarar veriyorum. Bu gelgitler seni öyle bir noktaya geliyor mi gördüklerin, yaşadıkların artık soğumaya başlıyorsun. İşte o noktada başlıyor.
Karşı tarafın beni dinlememesi, geğirmesi, ossurması, burnunu karıştırması, kaşınması ben rahatsız eder ve hemen o ortamdan ayrılmak isterim. Ayrıca öksüren bir insandan da garip bir şekilde soğurum. Üzgünüm ancak böyle bir huyum daha var.
Karşı tarafta en sevmediğim ilgisizlik yalan sürekli bir sinirlilik hali olur olamadık herşeye bağırıp çağırıp huzursuzluk yaratmak
Onun bana ilgisiz olması, özellikle bana ufak bir yalan dahi söylemesi beni ondan soğutur.
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.