Kan aldırmaktan da damar yolu açtırmaktan da korkarım.. Aslında korkarım da demeyeyim ama hiç istemeyeceğim bir durumdur.. Bu yaşa geldim, hala kan grubumu bile bilmem mesela! Tabii hoş bir şey de değil ama hiç mecbur kalmadım sonuçta :-) Allah'a şükürler olsun, pek sağlık sorunu yaşamam.. Bu yüzden de hep ötelenen bir konu oldu bu benim için..
Sanırım böyle bir korkum var, iğne vücuda saplanıp damardan kan çekildiğini gördüğüm an baygınlık geçiriyorum. Serum takılırken o kadar canımı yakmıyor ama hemşire damar damar yolunu bulana kadar delik deşik oluyor kolum. Tahlil için kan verdiğim zaman bitmek bilmiyor oluk oluk kan çekiyor, akabinde acısı dayanılmaz.
Hayır hiç korkmuyorum defalarca kendi üzerimde damar yolları actimm.Belki meslekten kaynaklaniyordur. Bazi arkadaslarimiz daha eğitimin baslarindayken kan bile görünce rahatsiz olurdu bayilma seviyesine gelirdi ama alıştılar . Bunlar tamamıyla psikolojik ve kendinizi çok kasmanizdan kaynaklaniyor . Ama benimde korkum var bu konuda mesela birinin bana igne yapmasindan çok korkarım ama kendi iğnelerimi kendim yaparim bunun nedeni güven .Kas içi yapilan igneler geri-dönüşu olmayan kazalara yol acabilirken damar icine girmede pek sıkıntı olmaz en fazla damar patlar (siser,morarir) o da bir haftada geçiyor en fazla 2 hafta
Evet kendimi bildim bileliii bir zaman sevmemiş şimdi bu durumları ve buna rağmen gidip sağlık okumakta birazcık garip oldu
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.