Oturup işlerin yoluna girmesini bekliyorum ben ekstra bir çabam olmadı şimdiye kadar.
Oturur kafamı toplarım nerde hata var diye
o an aklıma bişey gelmez gece aydınlanırım ben bunu yapıcam diye :)
oturup dşünürüm nerde hatam var diye daha sonra ya ümet ya faki ahmet derim dua ederim daha sonrada sabrımı beklerim tüketmesin diye beni çünkü her kötülük bir gün güneş açacagına inanırım.
Ters gitmeye başlayan noktayı bulurum ve düzeltmeye oradan başlarım.
Oturup ağlarım. Zaten ne yolunda gitti ki bu zamana kadar derim. Yanımdakilere de kızarım. Sonra pişman olurum. :)
bu tür durumlarda hep düşünürüm ve maalesef düşünmek de pozitif enerjimi alır,herkesin başına gelen terlikler olabileceğini ve dünyada bir tek benim başıma gelmediğini yalnız olmadığımı düşünürüm,çözüm odaklı olmaya çalışırım.
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.