Ben insanları pek yargılamayı sevmem. Herkesin, her hareketin kendi koşullarında farklı sebeplerinin olabileceğini düşünürüm. Ama iyi niyet, başkalarının haklarına saygı, helal kazanç, tevazu, adalet gibi bazı kıstaslarım vardır.
Genel insani özelliklere göre
İnsanları karşısındaki insanı üzüp üzmemesine göre yargılarım. Çünkü bin inisın üzmek kimsenin hattine değildir. Bayrağıma ve vatanıma hakaret eden kişileri yine yargılarım. Çünkü bütün saygılarımı benim benis için değerli olduğu için bu durumlara dil uzatalraı yargılarım. Bu dumuumur içinde ailede olabilir.
İnsanları yargılamayı tercih etmem, herkes aynı değildir benim sevdiğimi o sevmeye bilir, onun sevdiğini de ben sevmeye bilirim bu yüzden empati kurmak daha mantıklı olur. İnsanları dış görünüşe göre de yargılamayı sevmem Allah'ın yarattığı herşey güzeldir çünkü önemli olan iç güzelliğini görebilmek.
Tavır ve davranışlarına göre yargılarım. Ayrıca bir insan inandığı değerlerle bağdaşmayan şeyler söylüyorsa, yapıyorsa o insanı da yargılamayı hak görürüm kendime. Mesela başını kapatıp da ağzında binbir türlü küfür alan, aklı fikri ilişkide olan hemcinslerim var. Onlardan gerçekten utanıyorum. Madem düşüncen ve ruhun başka, o örtüyü de boş yere örtme. Erkekte de bu böyle. Cuma namazına gidiyor sözde ama ağzında küfürler, gıybetler, yoldan geçen kadına kıza bakmalar. Din üzerinden yürüdüm ama en basit bu şekilde özetleyebilirim durumu. Karakter oynaksa her türlü yargılarım kısacası.
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.